El Nido en Coron
Door: K&E
Blijf op de hoogte en volg Emile
19 Januari 2018 | Filipijnen, Coron, Palawan Province
12 Jan
Al vroeg rijden we in een mini-van in 3,5 uur naar El Nido. Heel veel hondjes lopen hier los langs de weg, maar gelukkig reageren ze direct op toeterende auto’s en gaan de berm in. We komen aan bij het strand van Corong Corong (1 km onder El Nido) en lopen met de backpacks op zoek naar een hotel. De eerste die we binnen lopen heeft een mooie cottage op het strand en is net nieuw voor maar 900 peso’s /€ 15,-inclusief warm water (hadden we in Port Barton niet). We verkennen het strand en er blijken hier heel veel leuke tentjes in de buurt te zitten. We boeken gelijk een tour voor de volgende dag om te gaan eilandhoppen, wat hier het beste van de Filipijnen schijnt te zijn (Google image search El Nido!). We lazen op tripadvisor dat de sunset het beste is bij Republica, waar we ruim op tijd aan de sunsetbar zitten voordat alle bootjes met toeristen weer terugkomen van eilandhoppen. We kijken uit over een enorme baai met rotsachtige eilanden! Echt prachtig!
Daarna gaan we eten bij Happiness express in El Nido; een hippe tent met schommels aan de bar waar je kunt zitten. We hebben direct een tafel, maar het is zo populair dat er vervolgens een rij buiten staat van 20 man.
Na het eten verkennen we het drukke centrum van El Nido. We zijn blij dat we in Corong Corong zitten. Het is onmogelijk om het strand op te lopen, omdat de zee (met hoogtij) nu tot aan de bebouwing komt! Veel te dicht erop gebouwd dus :-(
13 Jan
We vertrekken met 26 andere toeristen op tour A en moeten allemaal zwemvesten aan die een opdruk hebben met ‘American size’ of ‘Filipino size’. Die van ‘European size’ is voor het gemak maar even vergeten. Karlijn geeft haar Filipino size maar aan de Filipino buurvrouw, want die kan niet zwemmen. We moeten ze bij vertrek van de boot allemaal aandoen, maar na 15 min varen mogen ze weer uit. Blijkbaar alleen een ritueel voor de kustwacht. We komen bij prachtige lagoons tussen enorme kliffen! Het is maar goed dat we onze sneakers aan hebben (eerste keer in 5 weken!), omdat tijdens het zwemmen enorm scherp koraal en stenen behoorlijke verwondingen kunnen opleveren. We hebben een BBQ aan boord en er wordt een geweldige lunch met verse vis voor ons bereid. Na de lunch krijgt de crew het enorme anker niet meer uit het water doordat het ergens aan vast haakt. Uiteindelijk duiken een paar mannetjes met een snorkel naar +/-10 meter diepte en na 45 min lukt het om het los te maken. El Nido is enorm populair bij toeristen en dat zie je wel terug in het aantal boten die hier tours aan het doen zijn. Jammer dat iedereen ankert in het koraal en niet aanmeert aan boeien (zoals in Port Barton) We moeten onze mooie uitzichten delen met heeeel veel anderen. Bij iedere nieuwe spot moeten we zwemmend of met een kayak de boot verlaten. Weinig Filipino’s kunnen zwemmen, dus we zien tourguides met een soort ketting van 7 Filipino’s op hun rug met zwemvestjes achter zich aan naar de ingang van de lagoon gaan. Erg grappig! We raken in gesprek met een koppel uit Canada die met zijn van oorsprong Filipino moeder aan het reizen zijn. We horen van de moeder dat haar zoon vanavond zijn vriendin een aanzoek gaat doen!
De tour eindigt op een prachtig eilandje en daar drinken we een biertje. De afwisseling van steile zwarte rotswanden met de witte stranden maakt het een geweldige unieke omgeving! We eten heerlijke groene mosseltjes bij La Plage, waar een Fransman van 39jr de scepter zwaait. De Fransman heeft een mooi menu samengesteld van Franse gerechten met lokale ingrediënten. Op de terugweg reserveren we alvast een scooter voor de volgende dag. We liggen er om 20:30 uur in na de mooie boottocht van vandaag.
14 Jan
Met onze scooter gaan we noordelijk richting Nacpan Beach, 45 minuten rijden. Onderweg stoppen we nog even bij Lio beach, waar ze een gigantisch resort aan het bouwen zijn. Wanneer we na een paar km onverharde weg van de hoofdweg bij Nacpan komen, blijkt dit inderdaad veel mooier dan de stranden rondom El Nido. We zijn niet de enige toeristen die een dagje een brommertje huren en naar Nacpan beach gaan, er staan er best een hoop geparkeerd. Maar het strand is heel breed en voelt niet druk aan. Na een colaatje bij Mad Monkey hostel vervolgen we onze weg naar het noorden, even kijken of daar nog steeds zo veel toeristen rijden. De tocht langs de kust geeft ons een paar mooie fotomomenten, en ja, de toeristen worden schaarser. Na een paar kilometer zwaaien er weer een hoop mensen naar ons, alsof ze nog nooit een westerling hebben gezien. We lunchen bij Tapik, een afgelegen resortje aan de oostkust. Wat een rust hier vergeleken met de drukte van El Nido aan de andere kant, hier nog geen 30km vandaan!
Na de lunch en een scooterrit over het strand komen we weer op de Main Road. Als we een bordje El Nido zien, steken we het eiland door. Het weggetje brengt ons dwars door het platteland (maar dan dus bergen..:-)..) van Palawan. De weg wordt helaas steeds slechter hier, waardoor we vrijwel het hele stuk over keien en zandpaden rijden. Hier is niets... Gelukkig houden ons scootertje en onze banden het na anderhalf uur off-road rijden. Dit is avontuur; Pfff, wat een rit!
15 Jan
Eindelijk weer even internet in de ochtend - het is echt een enorm probleem hier. De weersvoorspelling geeft aan dat er hoge golven tot 4m zijn op zee. Hierdoor besluiten we toch maar niet te gaan eilandhoppen. Gisteren blijkt zelfs dat de grote ferry niet is uitgevaren vanwege het weer op open zee. Dan gaan we El Nido verkennen en in de middag op het strand van Corong Corong doorbrengen. We hebben kaartjes besteld voor de fast ferry, maar we horen eerst dat deze vol is de volgende dag. Vervolgens blijkt er nog een tweede te gaan en dat we daar wel op mee kunnen. Communicatie verloopt erg moeizaam en een vrouwtje is voor ons al 3x naar El Nido gelopen om de kaartjes te regelen...
Bij thuiskomst sluiten we nog even aan bij een paar andere gasten om iets te drinken. 2 stellen reizen allebei met een klein kindje. Op een gegeven moment hangen ze een afgesloten hangmat op tussen een stoel en een tafel om het kindje te laten slapen. De Portugese fotograaf (die in 147 landen is geweest) geeft aan dat hij nooit in restaurants eet, maar alleen maar bij locals. Die middag had zijn kind van een vreemde Filipijnse masseuse borstvoeding gehad, terwijl hij zat te lunchen....Beetje apart, maar hij maakt wel prachtige foto’s.
16 Jan
De ferry rit naar Coron blijkt een uitdaging op de hoge golven. Wanneer meerdere mensen aan boord ziek worden nemen wij maar een pilletje tegen zeeziekte en die beuken er gelijk goed in! Ook onze buurvrouw is ook heel dankbaar voor een half pilletje. We komen langs talloze onbewoonde eilandjes met mooie rotsen en strandjes ; echt geweldig! Na 4,5 uur komen we aan in Coron en lopen het centrum in op zoek naar een kamer. Na 6 hotels hebben we weer een hele fijne nieuwe kamer gevonden. We verkennen het centrum en gaan op zoek naar een duikschool van een Nederlander, omdat Emile morgen wil gaan duiken. Deze blijkt al te zijn gesloten. Vanwege een vlucht a.s. vrijdag is morgen z’n enige kans...
17 Jan
We gaan vroeg op pad naar de duikschool, maar deze heeft geen plek meer. Dan proberen we degene die aanbevolen wordt in de Rough Guide en die heeft wel plaats. Emile moet nog even een opfriscursus doen omdat het al lang geleden is dat hij heeft gedoken. Hij zit met 2 NL jongens op de boot en gaat 3 duiken doen met een eigen instructeur. Hiervan zijn er twee naar Japanse scheepswrakken van oorlogsschepen die gebombardeerd zijn in WOII door US. Totaal liggen er 24 wrakken waarvan de helft geschikt zijn voor duiken. Het is fantastisch! Ze zijn uiteraard helemaal verroest en begroeid met koraal en planten. Overal tropische vissen. Eentje is zo’n 130m lang, waar je helemaal doorheen kunt zwemmen en in verschillende kamers komt. Je hebt zelfs een zaklantaarn nodig om binnen te zwemmen. Er is nog een gedeelte van de stoommotor intact en je kunt door het gat van de torpedo-inslag en de brug van de boot zwemmen. Wat een ervaring! Karlijn brengt ondertussen een enorme berg was naar de laundry en gaat op zoek naar een van de weinig werkende pinautomaten. Na wat shoppen is ze neergeploft op een mooi terras de waterkant.
18 jan
We gaan vandaag weer eilandhoppen! De vele eilanden rondom Coron zijn geweldig! We boeken de ‘Super Ultimate tour’ waarbij je langs 7 locaties gaat. Jammer genoeg is de kapitein streng en moeten we regelmatig zwemvesten aan als we de boot verlaten... Maar het heldere water, mooie vissen, koraal en fantastische lagoons zijn geweldig. Dit verveelt nooit!
Morgen naar Singapore!
Al vroeg rijden we in een mini-van in 3,5 uur naar El Nido. Heel veel hondjes lopen hier los langs de weg, maar gelukkig reageren ze direct op toeterende auto’s en gaan de berm in. We komen aan bij het strand van Corong Corong (1 km onder El Nido) en lopen met de backpacks op zoek naar een hotel. De eerste die we binnen lopen heeft een mooie cottage op het strand en is net nieuw voor maar 900 peso’s /€ 15,-inclusief warm water (hadden we in Port Barton niet). We verkennen het strand en er blijken hier heel veel leuke tentjes in de buurt te zitten. We boeken gelijk een tour voor de volgende dag om te gaan eilandhoppen, wat hier het beste van de Filipijnen schijnt te zijn (Google image search El Nido!). We lazen op tripadvisor dat de sunset het beste is bij Republica, waar we ruim op tijd aan de sunsetbar zitten voordat alle bootjes met toeristen weer terugkomen van eilandhoppen. We kijken uit over een enorme baai met rotsachtige eilanden! Echt prachtig!
Daarna gaan we eten bij Happiness express in El Nido; een hippe tent met schommels aan de bar waar je kunt zitten. We hebben direct een tafel, maar het is zo populair dat er vervolgens een rij buiten staat van 20 man.
Na het eten verkennen we het drukke centrum van El Nido. We zijn blij dat we in Corong Corong zitten. Het is onmogelijk om het strand op te lopen, omdat de zee (met hoogtij) nu tot aan de bebouwing komt! Veel te dicht erop gebouwd dus :-(
13 Jan
We vertrekken met 26 andere toeristen op tour A en moeten allemaal zwemvesten aan die een opdruk hebben met ‘American size’ of ‘Filipino size’. Die van ‘European size’ is voor het gemak maar even vergeten. Karlijn geeft haar Filipino size maar aan de Filipino buurvrouw, want die kan niet zwemmen. We moeten ze bij vertrek van de boot allemaal aandoen, maar na 15 min varen mogen ze weer uit. Blijkbaar alleen een ritueel voor de kustwacht. We komen bij prachtige lagoons tussen enorme kliffen! Het is maar goed dat we onze sneakers aan hebben (eerste keer in 5 weken!), omdat tijdens het zwemmen enorm scherp koraal en stenen behoorlijke verwondingen kunnen opleveren. We hebben een BBQ aan boord en er wordt een geweldige lunch met verse vis voor ons bereid. Na de lunch krijgt de crew het enorme anker niet meer uit het water doordat het ergens aan vast haakt. Uiteindelijk duiken een paar mannetjes met een snorkel naar +/-10 meter diepte en na 45 min lukt het om het los te maken. El Nido is enorm populair bij toeristen en dat zie je wel terug in het aantal boten die hier tours aan het doen zijn. Jammer dat iedereen ankert in het koraal en niet aanmeert aan boeien (zoals in Port Barton) We moeten onze mooie uitzichten delen met heeeel veel anderen. Bij iedere nieuwe spot moeten we zwemmend of met een kayak de boot verlaten. Weinig Filipino’s kunnen zwemmen, dus we zien tourguides met een soort ketting van 7 Filipino’s op hun rug met zwemvestjes achter zich aan naar de ingang van de lagoon gaan. Erg grappig! We raken in gesprek met een koppel uit Canada die met zijn van oorsprong Filipino moeder aan het reizen zijn. We horen van de moeder dat haar zoon vanavond zijn vriendin een aanzoek gaat doen!
De tour eindigt op een prachtig eilandje en daar drinken we een biertje. De afwisseling van steile zwarte rotswanden met de witte stranden maakt het een geweldige unieke omgeving! We eten heerlijke groene mosseltjes bij La Plage, waar een Fransman van 39jr de scepter zwaait. De Fransman heeft een mooi menu samengesteld van Franse gerechten met lokale ingrediënten. Op de terugweg reserveren we alvast een scooter voor de volgende dag. We liggen er om 20:30 uur in na de mooie boottocht van vandaag.
14 Jan
Met onze scooter gaan we noordelijk richting Nacpan Beach, 45 minuten rijden. Onderweg stoppen we nog even bij Lio beach, waar ze een gigantisch resort aan het bouwen zijn. Wanneer we na een paar km onverharde weg van de hoofdweg bij Nacpan komen, blijkt dit inderdaad veel mooier dan de stranden rondom El Nido. We zijn niet de enige toeristen die een dagje een brommertje huren en naar Nacpan beach gaan, er staan er best een hoop geparkeerd. Maar het strand is heel breed en voelt niet druk aan. Na een colaatje bij Mad Monkey hostel vervolgen we onze weg naar het noorden, even kijken of daar nog steeds zo veel toeristen rijden. De tocht langs de kust geeft ons een paar mooie fotomomenten, en ja, de toeristen worden schaarser. Na een paar kilometer zwaaien er weer een hoop mensen naar ons, alsof ze nog nooit een westerling hebben gezien. We lunchen bij Tapik, een afgelegen resortje aan de oostkust. Wat een rust hier vergeleken met de drukte van El Nido aan de andere kant, hier nog geen 30km vandaan!
Na de lunch en een scooterrit over het strand komen we weer op de Main Road. Als we een bordje El Nido zien, steken we het eiland door. Het weggetje brengt ons dwars door het platteland (maar dan dus bergen..:-)..) van Palawan. De weg wordt helaas steeds slechter hier, waardoor we vrijwel het hele stuk over keien en zandpaden rijden. Hier is niets... Gelukkig houden ons scootertje en onze banden het na anderhalf uur off-road rijden. Dit is avontuur; Pfff, wat een rit!
15 Jan
Eindelijk weer even internet in de ochtend - het is echt een enorm probleem hier. De weersvoorspelling geeft aan dat er hoge golven tot 4m zijn op zee. Hierdoor besluiten we toch maar niet te gaan eilandhoppen. Gisteren blijkt zelfs dat de grote ferry niet is uitgevaren vanwege het weer op open zee. Dan gaan we El Nido verkennen en in de middag op het strand van Corong Corong doorbrengen. We hebben kaartjes besteld voor de fast ferry, maar we horen eerst dat deze vol is de volgende dag. Vervolgens blijkt er nog een tweede te gaan en dat we daar wel op mee kunnen. Communicatie verloopt erg moeizaam en een vrouwtje is voor ons al 3x naar El Nido gelopen om de kaartjes te regelen...
Bij thuiskomst sluiten we nog even aan bij een paar andere gasten om iets te drinken. 2 stellen reizen allebei met een klein kindje. Op een gegeven moment hangen ze een afgesloten hangmat op tussen een stoel en een tafel om het kindje te laten slapen. De Portugese fotograaf (die in 147 landen is geweest) geeft aan dat hij nooit in restaurants eet, maar alleen maar bij locals. Die middag had zijn kind van een vreemde Filipijnse masseuse borstvoeding gehad, terwijl hij zat te lunchen....Beetje apart, maar hij maakt wel prachtige foto’s.
16 Jan
De ferry rit naar Coron blijkt een uitdaging op de hoge golven. Wanneer meerdere mensen aan boord ziek worden nemen wij maar een pilletje tegen zeeziekte en die beuken er gelijk goed in! Ook onze buurvrouw is ook heel dankbaar voor een half pilletje. We komen langs talloze onbewoonde eilandjes met mooie rotsen en strandjes ; echt geweldig! Na 4,5 uur komen we aan in Coron en lopen het centrum in op zoek naar een kamer. Na 6 hotels hebben we weer een hele fijne nieuwe kamer gevonden. We verkennen het centrum en gaan op zoek naar een duikschool van een Nederlander, omdat Emile morgen wil gaan duiken. Deze blijkt al te zijn gesloten. Vanwege een vlucht a.s. vrijdag is morgen z’n enige kans...
17 Jan
We gaan vroeg op pad naar de duikschool, maar deze heeft geen plek meer. Dan proberen we degene die aanbevolen wordt in de Rough Guide en die heeft wel plaats. Emile moet nog even een opfriscursus doen omdat het al lang geleden is dat hij heeft gedoken. Hij zit met 2 NL jongens op de boot en gaat 3 duiken doen met een eigen instructeur. Hiervan zijn er twee naar Japanse scheepswrakken van oorlogsschepen die gebombardeerd zijn in WOII door US. Totaal liggen er 24 wrakken waarvan de helft geschikt zijn voor duiken. Het is fantastisch! Ze zijn uiteraard helemaal verroest en begroeid met koraal en planten. Overal tropische vissen. Eentje is zo’n 130m lang, waar je helemaal doorheen kunt zwemmen en in verschillende kamers komt. Je hebt zelfs een zaklantaarn nodig om binnen te zwemmen. Er is nog een gedeelte van de stoommotor intact en je kunt door het gat van de torpedo-inslag en de brug van de boot zwemmen. Wat een ervaring! Karlijn brengt ondertussen een enorme berg was naar de laundry en gaat op zoek naar een van de weinig werkende pinautomaten. Na wat shoppen is ze neergeploft op een mooi terras de waterkant.
18 jan
We gaan vandaag weer eilandhoppen! De vele eilanden rondom Coron zijn geweldig! We boeken de ‘Super Ultimate tour’ waarbij je langs 7 locaties gaat. Jammer genoeg is de kapitein streng en moeten we regelmatig zwemvesten aan als we de boot verlaten... Maar het heldere water, mooie vissen, koraal en fantastische lagoons zijn geweldig. Dit verveelt nooit!
Morgen naar Singapore!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
