St. Lucia
Door: KE
Blijf op de hoogte en volg Emile
03 Februari 2019 | St. Lucia, Saint Lucia
St Lucia
26 Jan
Na een behoorlijk ruige ferrytocht van 1,5 uur met hoge golven komen we rond 22 uur in St Lucia (Castries) aan. De douane duurt behoorlijk lang, omdat veel bagage wordt uitgepakt. We waren bang dat het lastig zou worden om zonder specifiek uitgaand ticket het land in te komen (omdat we gaan zeilen), maar daar wordt dit keer niet op gecontroleerd.
Onze Airbnb is 600m van de ferryterminal maar de eigenaar heeft een taxi geregeld. De weg is enorm steil en in het donker zouden we het moeilijk kunnen vinden. We hebben een kamer gehuurd, maar aangezien er geen andere gasten zijn hebben we het hele appartement met balkon incl. uitzicht over de haven voor onszelf!
27 Jan
Het regent en blijft regenen. De poncho’s hebben we in ieder geval niet voor niets meegenomen! Aangezien het zondag is, is het hier uitgestorven (ondanks dat er 2 enorme cruiseschepen in de haven liggen.... ). Alleen de supermarkt is open en daar gaan we even uitgebreid boodschappen doen. We verbazen ons hoe duur alles is; 2 nectarines voor €6,- terwijl het gemiddelde inkomen hier op €15.000 per jaar ligt. Onze host Cletus verhuurd 9 kamers en vraagt regelmatig hoe het gaat en of we nog iets nodig hebben. Aangezien we door de regen weinig kunnen doen, spenderen we de hele middag met een deck kaarten en een paar flessen wijn. Eind van de middag schuift er nog een andere gast van het Airbnb uit UK aan. Hij heeft net 10 dagen gezeild. Emile kookt een Masala met surimi en Cletus vindt het geweldig ruiken (hij was de volgende dag nog steeds lekker) en neemt een bordje mee.
28 Jan
De zon schijnt weer volop! We checken uit en lopen de steile helling af naar de bushalte (voor het eerst maar op gympen i.p.v. slippertjes, door de steilheid van de heuvel die we af moeten). Vandaag gaan we naar Gros Islet, een vissersplaatsje in het noorden van St. Lucia aan de populaire Rodney Bay. De baai ziet er levendig uit met allemaal barretjes en zeilboten. Ons Airbnb appartement blijkt een topper dat wordt verhuurd door een vrouwtje die erboven woont. We droppen de backpacks en gaan het plaatsje verkennen. Gros Islet heeft een Caribische sfeer en een hoop kleine barretjes. We lopen over het strand naar de ruïnes van Pigeon island, waarbij we een paar enorm luxe resorts passeren. Van de bewaking mogen we alleen op het strand lopen omdat de rest van het resort is. Ze hebben mooie watervilla’s en zelfs schommels in de zee. We lopen de berg op naar het uiterste fort op Pigeon Island voor een stunning view van Rodney bay. Vervolgens een paar Piton-biertjes bij Jambe De Bois aan de baai. In de avond lopen we door Gros Islet voor een restaurantje, maar het is een beetje uitgestorven; dan maar naar Rodney Bay Marina waar een aantal gezellige restaurants zitten met uitzicht op de haven. We gaan Thais eten, maar het blijkt hier heel lastig om een groene curry ook echt spicy te krijgen....
29 Jan
Vandaag gaan we op het mooie strand van Rodney Bay genieten. We lopen naar het centrum van Rodney Bay en duiken op een strandbedje. We snorkelen wat, waarbij er veel verschillende kleine vissen, zee-egels en wat koraal te zien is. En voor we het weten is het een uurtje of vier in de middag en lunchen we nog even in een strandtentje.
Eenmaal in het centrum valt het op dat het behoorlijk rustig is in de alle barretjes, behalve in de bar waar 10 schermen UK voetbal op staat. Dan daar maar een drankje in de sportsbar doen. Het blijkt ook nog happy hour...:-) In de avond lopen we weer terug naar Gros Islet en halen in de supermarkt nog even wat instant noodles. Gaat wel goed met de stappenteller; weer ruim 10km gelopen!
30 Jan
We checken uit en pakken een bus (mini-van) terug naar Castries, om vanuit daaruit weer een andere mini-van naar Soufriere te pakken. De rit naar Soufriere van 40km gaat over steile en kronkelende bergweggetjes. We zitten behoorlijk opgekropt met onze backpack bij de knieën. Helemaal gebroken stappen we uit en staan gelukkig direct voor ons hotel wat midden in het centrum zit. We gaan wat eten bij een simpele BBQ tent waar veel locals komen. Eten is heerlijk en we krijgen ook nog bezoek van een klein katje die heeeel graag wil dat we af en toe wat laten vallen en aandacht wil. Maar zodra we klaar zijn met eten, is de liefde voor ons weer snel over en gaat hij gewoon een tafel verder bedelen! Na de BBQ-chicken met rijst en salade zitten we zo vol dat we maar even middagtukje gaan doen; we komen pas ‘s avonds weer een beetje tot leven, maar er is weinig te beleven het centrum. Dan maar naar het restaurant waar de meeste mensen zitten (3 koppels). Het blijkt dat de meeste mensen in St Lucia de lunch als hoofdmaaltijd zien. Laten we dit maar even meenemen voor de rest van de dagen hier...:-)
31 jan
We hiken naar de schitterende baai Chastanet. Er blijkt een erg duur resort te zitten waar (volgens de reviews) mensen een beetje opgesloten zitten. We snorkelen op een van de beste spots van St Lucia en eten een heerlijk (maar vrij prijzig) burgertje met pitabrood gegrilde groenten en een creoolse mayonaise op het strandje van Anse Mamin (van hetzelfde resort). Het is een mooi resort, maar gelukkig zitten wij lekker in ons hotelletje in het centrum..:-) Onderweg maken we mooie foto’s van de twee Pitons, de twee bergen die de landmarks van St. Lucia zijn. Het zijn twee reuzen van bergen die erg steil oplopen, vlak naast de zee. Wat een mooi dagje weer!
1 feb
We nemen de bus richting Sugar Beach, en moeten nog een zo’n 3km lopen wat een behoorlijke beproeving is met de steile wegen die omhoog en omlaag gaan! Maar het is het dubbel en dwars waard als we onderaan een enorm mooie baai met wit zand treffen tussen de twee Pitons. Piton is overigens ook de naam van het lokale bier (wat dan weer eigendom is van Heineken..:-)..). Het zand is overigens niet van nature wit, maar dit hebben ze geïmporteerd. Er zit een enorm luxe resort en een klein hoekje van het strand is gereserveerd voor de dagjesmensen die niet in het resort (1000 euro per nacht) verblijven. We scoren een bedje, snorkelen en raken in gesprek met een paar gasten die watertaxi’s, cocktails etc regelen. We besluiten ook maar even een watertaxi terug te nemen, aangezien dat maar 10 min duurt ;-) Eenmaal terug zien we vanaf ons balkon een zeilboot de haven in varen en dat blijkt het NL stel Guen en Jaap te zijn die we op de ferry uit Dominica hebben ontmoet. Ze hebben 4 gasten (Joep, Sanne, Roger en Boudewijn) aan boord en wij gaan vanaf morgenavond meezeilen naar St Vincent & the Grenadines! Er blijkt vanavond een soort straatfeest te zijn en met z’n achten feesten we er gezellig op los!
2 feb
We meeten eerst met Jaap die ons als kapitein moet uitklaren bij het Immigration Office van St Lucia. We gaan eerst nog met de hele groep naar de vulkaan waar we echt het bubbelen van de vulkaan zien; heel gaaf maar het stinkt wel heel erg! Roger maakt een enorm mooi filmpje met zijn drone boven de vulkaan. Vervolgens gaan we in een modderbad van modder uit de vulkaan wat goed voor je huid schijnt te zijn.
Eenmaal in de haven gaan we aan boord en varen nog even naar Sugar Beach waar we nog even relaxen! Emile kookt een pastaatje voor de hele groep en rond een uurtje of 10 ‘s avonds varen we richting Bequia (eilandje van St Vincent and the Grenadines). Jaap heeft ons opgedeeld in shifts met 2-3 personen met 2 uur op, 4 uur af. Het zal een uur of 10-12 varen worden. We krijgen een uitgebreide veiligheidsinstructie van onze kapitein Jaap. De eerste paar uur is er bijna geen wind waardoor we op de motor moeten varen. We gaan St Vincent via de oostelijke kant passeren, omdat de wind van de Atlantische Oceaan kant komt. Karlijn heeft vooraf 2 reisziektetabletten ingenomen en zij is ingedeeld in de shift van 10-12 uur (waar het nog rustig is). Roger een Emile hebben de shift van 12-2, waarbij de rest lekker in zijn/haar kooi gaat liggen. Om een uurtje of half 1 begint het ineens te lekker te waaien en binnen tien minuten kunnen we de motor uitzetten. Met een gangetje van 7 knopen varen we de nacht in. Sterren, heel veel sterren....
3 feb (04:00)
De golven op zee hebben zijn weerslag op de gesteldheid van Karlijn; ze voelt zich zeeziek en dus neemt ze weer een pil in. We liggen in de kuip in de omgebouwde zithoek en Karlijn (ondanks haar plichtsbesef) laat haar shift van 4-6:00u over aan de anderen. Als Emile weer aan de beurt is om 6:00u hebben we een kleine bui, dus de jas gaat voor het eerst in weken weer even aan. Gelukkig niet te lang, het is nog steeds lekker warm. Als het zonnetje opkomt varen we langs St Vincent met nog steeds een lekker windje (4 BFT). Wat een geweldig mooie tocht. Het laatste uurtje surft de 48 voet Wauquiez Centurion met een gangetje van 8 tot 10 knopen de haven van Port Elizabeth (Bequia) in. Heel erg gaaf! Als we rond 9:30u aan de mooring liggen krijgt Karlijn ook weer praatjes ;-). We zijn op het eilandje Bequia!
26 Jan
Na een behoorlijk ruige ferrytocht van 1,5 uur met hoge golven komen we rond 22 uur in St Lucia (Castries) aan. De douane duurt behoorlijk lang, omdat veel bagage wordt uitgepakt. We waren bang dat het lastig zou worden om zonder specifiek uitgaand ticket het land in te komen (omdat we gaan zeilen), maar daar wordt dit keer niet op gecontroleerd.
Onze Airbnb is 600m van de ferryterminal maar de eigenaar heeft een taxi geregeld. De weg is enorm steil en in het donker zouden we het moeilijk kunnen vinden. We hebben een kamer gehuurd, maar aangezien er geen andere gasten zijn hebben we het hele appartement met balkon incl. uitzicht over de haven voor onszelf!
27 Jan
Het regent en blijft regenen. De poncho’s hebben we in ieder geval niet voor niets meegenomen! Aangezien het zondag is, is het hier uitgestorven (ondanks dat er 2 enorme cruiseschepen in de haven liggen.... ). Alleen de supermarkt is open en daar gaan we even uitgebreid boodschappen doen. We verbazen ons hoe duur alles is; 2 nectarines voor €6,- terwijl het gemiddelde inkomen hier op €15.000 per jaar ligt. Onze host Cletus verhuurd 9 kamers en vraagt regelmatig hoe het gaat en of we nog iets nodig hebben. Aangezien we door de regen weinig kunnen doen, spenderen we de hele middag met een deck kaarten en een paar flessen wijn. Eind van de middag schuift er nog een andere gast van het Airbnb uit UK aan. Hij heeft net 10 dagen gezeild. Emile kookt een Masala met surimi en Cletus vindt het geweldig ruiken (hij was de volgende dag nog steeds lekker) en neemt een bordje mee.
28 Jan
De zon schijnt weer volop! We checken uit en lopen de steile helling af naar de bushalte (voor het eerst maar op gympen i.p.v. slippertjes, door de steilheid van de heuvel die we af moeten). Vandaag gaan we naar Gros Islet, een vissersplaatsje in het noorden van St. Lucia aan de populaire Rodney Bay. De baai ziet er levendig uit met allemaal barretjes en zeilboten. Ons Airbnb appartement blijkt een topper dat wordt verhuurd door een vrouwtje die erboven woont. We droppen de backpacks en gaan het plaatsje verkennen. Gros Islet heeft een Caribische sfeer en een hoop kleine barretjes. We lopen over het strand naar de ruïnes van Pigeon island, waarbij we een paar enorm luxe resorts passeren. Van de bewaking mogen we alleen op het strand lopen omdat de rest van het resort is. Ze hebben mooie watervilla’s en zelfs schommels in de zee. We lopen de berg op naar het uiterste fort op Pigeon Island voor een stunning view van Rodney bay. Vervolgens een paar Piton-biertjes bij Jambe De Bois aan de baai. In de avond lopen we door Gros Islet voor een restaurantje, maar het is een beetje uitgestorven; dan maar naar Rodney Bay Marina waar een aantal gezellige restaurants zitten met uitzicht op de haven. We gaan Thais eten, maar het blijkt hier heel lastig om een groene curry ook echt spicy te krijgen....
29 Jan
Vandaag gaan we op het mooie strand van Rodney Bay genieten. We lopen naar het centrum van Rodney Bay en duiken op een strandbedje. We snorkelen wat, waarbij er veel verschillende kleine vissen, zee-egels en wat koraal te zien is. En voor we het weten is het een uurtje of vier in de middag en lunchen we nog even in een strandtentje.
Eenmaal in het centrum valt het op dat het behoorlijk rustig is in de alle barretjes, behalve in de bar waar 10 schermen UK voetbal op staat. Dan daar maar een drankje in de sportsbar doen. Het blijkt ook nog happy hour...:-) In de avond lopen we weer terug naar Gros Islet en halen in de supermarkt nog even wat instant noodles. Gaat wel goed met de stappenteller; weer ruim 10km gelopen!
30 Jan
We checken uit en pakken een bus (mini-van) terug naar Castries, om vanuit daaruit weer een andere mini-van naar Soufriere te pakken. De rit naar Soufriere van 40km gaat over steile en kronkelende bergweggetjes. We zitten behoorlijk opgekropt met onze backpack bij de knieën. Helemaal gebroken stappen we uit en staan gelukkig direct voor ons hotel wat midden in het centrum zit. We gaan wat eten bij een simpele BBQ tent waar veel locals komen. Eten is heerlijk en we krijgen ook nog bezoek van een klein katje die heeeel graag wil dat we af en toe wat laten vallen en aandacht wil. Maar zodra we klaar zijn met eten, is de liefde voor ons weer snel over en gaat hij gewoon een tafel verder bedelen! Na de BBQ-chicken met rijst en salade zitten we zo vol dat we maar even middagtukje gaan doen; we komen pas ‘s avonds weer een beetje tot leven, maar er is weinig te beleven het centrum. Dan maar naar het restaurant waar de meeste mensen zitten (3 koppels). Het blijkt dat de meeste mensen in St Lucia de lunch als hoofdmaaltijd zien. Laten we dit maar even meenemen voor de rest van de dagen hier...:-)
31 jan
We hiken naar de schitterende baai Chastanet. Er blijkt een erg duur resort te zitten waar (volgens de reviews) mensen een beetje opgesloten zitten. We snorkelen op een van de beste spots van St Lucia en eten een heerlijk (maar vrij prijzig) burgertje met pitabrood gegrilde groenten en een creoolse mayonaise op het strandje van Anse Mamin (van hetzelfde resort). Het is een mooi resort, maar gelukkig zitten wij lekker in ons hotelletje in het centrum..:-) Onderweg maken we mooie foto’s van de twee Pitons, de twee bergen die de landmarks van St. Lucia zijn. Het zijn twee reuzen van bergen die erg steil oplopen, vlak naast de zee. Wat een mooi dagje weer!
1 feb
We nemen de bus richting Sugar Beach, en moeten nog een zo’n 3km lopen wat een behoorlijke beproeving is met de steile wegen die omhoog en omlaag gaan! Maar het is het dubbel en dwars waard als we onderaan een enorm mooie baai met wit zand treffen tussen de twee Pitons. Piton is overigens ook de naam van het lokale bier (wat dan weer eigendom is van Heineken..:-)..). Het zand is overigens niet van nature wit, maar dit hebben ze geïmporteerd. Er zit een enorm luxe resort en een klein hoekje van het strand is gereserveerd voor de dagjesmensen die niet in het resort (1000 euro per nacht) verblijven. We scoren een bedje, snorkelen en raken in gesprek met een paar gasten die watertaxi’s, cocktails etc regelen. We besluiten ook maar even een watertaxi terug te nemen, aangezien dat maar 10 min duurt ;-) Eenmaal terug zien we vanaf ons balkon een zeilboot de haven in varen en dat blijkt het NL stel Guen en Jaap te zijn die we op de ferry uit Dominica hebben ontmoet. Ze hebben 4 gasten (Joep, Sanne, Roger en Boudewijn) aan boord en wij gaan vanaf morgenavond meezeilen naar St Vincent & the Grenadines! Er blijkt vanavond een soort straatfeest te zijn en met z’n achten feesten we er gezellig op los!
2 feb
We meeten eerst met Jaap die ons als kapitein moet uitklaren bij het Immigration Office van St Lucia. We gaan eerst nog met de hele groep naar de vulkaan waar we echt het bubbelen van de vulkaan zien; heel gaaf maar het stinkt wel heel erg! Roger maakt een enorm mooi filmpje met zijn drone boven de vulkaan. Vervolgens gaan we in een modderbad van modder uit de vulkaan wat goed voor je huid schijnt te zijn.
Eenmaal in de haven gaan we aan boord en varen nog even naar Sugar Beach waar we nog even relaxen! Emile kookt een pastaatje voor de hele groep en rond een uurtje of 10 ‘s avonds varen we richting Bequia (eilandje van St Vincent and the Grenadines). Jaap heeft ons opgedeeld in shifts met 2-3 personen met 2 uur op, 4 uur af. Het zal een uur of 10-12 varen worden. We krijgen een uitgebreide veiligheidsinstructie van onze kapitein Jaap. De eerste paar uur is er bijna geen wind waardoor we op de motor moeten varen. We gaan St Vincent via de oostelijke kant passeren, omdat de wind van de Atlantische Oceaan kant komt. Karlijn heeft vooraf 2 reisziektetabletten ingenomen en zij is ingedeeld in de shift van 10-12 uur (waar het nog rustig is). Roger een Emile hebben de shift van 12-2, waarbij de rest lekker in zijn/haar kooi gaat liggen. Om een uurtje of half 1 begint het ineens te lekker te waaien en binnen tien minuten kunnen we de motor uitzetten. Met een gangetje van 7 knopen varen we de nacht in. Sterren, heel veel sterren....
3 feb (04:00)
De golven op zee hebben zijn weerslag op de gesteldheid van Karlijn; ze voelt zich zeeziek en dus neemt ze weer een pil in. We liggen in de kuip in de omgebouwde zithoek en Karlijn (ondanks haar plichtsbesef) laat haar shift van 4-6:00u over aan de anderen. Als Emile weer aan de beurt is om 6:00u hebben we een kleine bui, dus de jas gaat voor het eerst in weken weer even aan. Gelukkig niet te lang, het is nog steeds lekker warm. Als het zonnetje opkomt varen we langs St Vincent met nog steeds een lekker windje (4 BFT). Wat een geweldig mooie tocht. Het laatste uurtje surft de 48 voet Wauquiez Centurion met een gangetje van 8 tot 10 knopen de haven van Port Elizabeth (Bequia) in. Heel erg gaaf! Als we rond 9:30u aan de mooring liggen krijgt Karlijn ook weer praatjes ;-). We zijn op het eilandje Bequia!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
