Cuba: Trinidad en Cienguegos

12 maart
Om 7.15 uur staan we op de stoep bij onze Casa en we worden hartelijk ontvangen met een ontbijtje. Helaas zijn de andere gasten nog niet uit de kamer, dus we gaan eerst maar even een rondje lopen. We zitten midden in het oude centrum van Trinidad waarbij alle wegen bestaan uit kinderkopjes. Een groot gedeelte is afgesloten voor verkeer. Het ziet er uitermate sfeervol uit en je merkt wel dat het hier weer wat toeristischer is dan Baracoa en Santiago de Cuba (wat ook te ver naar het oosten is als je maar 2 weken vakantie zou hebben).
We gaan eerst even een paar uurtjes slapen en daarna ff lunchen bij de topper uit de Lonely Planet; alleen hebben we daarna beiden last van ons maag... gelukkig zitten we dichtbij onze casa :-)
Er zijn veel kunstgallerietjes met een aantal mooie werken, maar nog steeds niet iets wat bij ons huis past.
We duiken neer op het meest centrale terras van de stad - Plaza Major. Een gezellig plein met mooie oude gebouwen, live muziek en er wordt salsa gedanst!
‘s Avonds eten we in een hippe pizzeria, waar de service echt een drama is. Op onze pizza zijn de plakken chorizo niet meegebakken, de tomatenbruchettas zijn niet allemaal belegd, en onze kroketjes komen helemaal niet.... de kauwgum kauwende serveerster boeit het maar weinig in ieder geval....De enige die het hier wel snapt is de barman die uitermate veel aandacht besteed aan de cocktails en het entertainen van gasten.
We hebben op onze hele reis trouwens nog niet zoveel backpackers gezien als hier, en er zijn ook heel veel Nederlanders.

13 maart
Onze host Alejandro regelt een paar mountainbikes en we fietsen via het kleine vissersdorpje La Boca naar Playa Ancon. Het is een mooie route langs de rotsachtige kust. Playa Ancon is een prachtige baai van een paar km waar een paar oude resorts op staan. Ook komen hier veel toeristen. De resorts die hier staan worden beiden door de staat gerund, wat je kunt zien aan de troosteloze Sovjet-indruk die ze geven. We scoren een bedje met een enorm grote parasol en relaxen de hele middag. De 14 km terugweg is moeizaam in de felle zon met tegenwind en 30 graden. Thuis gelijk ff douchen en de stad in. We gaan naar Taberna La Botija; een kroeg die 24 uur per dag open is met live muziek en tapas. Hier staan mensen voor in de rij! We zijn vroeg en hebben nog een plekje. Elk tapasgerecht is heerlijk. We gaan nog even naar Casa la Musica (live muziek bij Plaza Major) en proberen het Wifi (met onze WiFi kaartjes) nog even, maar het is instabiel. Telefoonverbinding doet het ook al een tijdje niet; wel lekker rustig ;-)

14 maart
Vanochtend wordt er bij het ontbijt gitaar gespeeld door de Engelsman die in de andere kamer van de Casa slaapt. Wanneer hij hoort dat Emile jarig is, kan ‘Happy birthday’ natuurlijk niet uitblijven! Ook Alejandro (onze host) heeft een muziekinstrument (kalebas?) voor Emile gemaakt als cadeautje. Erg leuk! Vandaag doen we een beetje rustig aan en doen een wandeltocht door Trinidad. De kinderkopjes in de stad zijn leuk, maar lopen niet echt geweldig. We lunchen heel idyllisch onder een pergola van Spaanse bloemen waar plotseling een salamander zich op Emile laat vallen! De salamander schrok waarschijnlijk een stuk meer dan Emile, want hij verstopt zich gelijk onder een steen.
‘s Avonds hebben we gereserveerd bij Vista Gourmet en dineren we op een heel mooi dakterras dat over de stad uitkijkt en de zonsondergang. Mooie afsluiter van Trinidad! Morgen gaan we naar Cienfuegos.

15 maart
Bij het ontbijt in onze Casa blijkt onze host ook voor Karlijn een muziekinstrument te hebben gemaakt: een sambabal van een cocosnoot die heel mooi is uitgesneden.
We nemen afscheid en stappen op de bus. Na 1,5 uur arriveren we in Cienfuegos waar onze Casa midden in het centrum zit. Het is een heel groot appartement en we worden met verse guavesap ontvangen door Eliza (oorspronkelijk Italiaanse en spreekt redelijk Engels) en haar Cubaanse man. Na een uitgebreide uitleg van alle highlights, gaan we gelijk een rondje lopen door het centrum. De 19 eeuwse Unesco gebouwen kennen een grotendeels Franse architectuur. Het wordt hier ook wel ‘De parel van het zuiden’ genoemd. We lopen helemaal tot het uiterste puntje van Punta Gorda en onderweg drinken we nog iets bij de chique marina en het kitcherige Palacio de Valle. We bekijken de zonsondergang en nemen een fietstaxi terug naar het centrum waar we een restaurantje zoeken. Het diner is ook goed; we hebben voor de verandering ook eens uitermate goede service... :-)

16 maart
Karlijn voelt zich niet lekker en het komt waarschijnlijk door de gamba’s van de avond ervoor.. Ze blijft bijna de hele dag op bed en onze Casa host Eliza is heel verzorgend! In onze Casa verblijft nog een andere gast - Sarah uit US die een paar jaar aan het reizen is. Dus Emile gaat met haar naar een paar swingende Cubaanse muziekoptredens en uit eten. In onze Casa zit ook een hele lieve witte poes die 5 kleintjes heeft. We hadden er bijna eentje meegenomen ;-)