Mandalay
Door: KE
Blijf op de hoogte en volg Emile
08 Januari 2015 | Myanmar, Mandalay
6 jan
Bedankt voor al jullie leuke reacties!
Vandaag nemen we de snelle boot van Bagan naar Mandalay. De 'Road to Mandelay' is in dit geval de Ayeyarwady rivier..:-). Emile krijgt het deuntje van Robbie Williams (The road to mandelay) niet meer uit z'n hoofd. We komen om 5 uur stipt bij de boot aan, maar het hotel heeft ons de verkeerde info gegeven, want hij vertrekt pas 6 uur..:-/ Het voordeel is dat we het beste plekje kunnen uitzoeken en nog wat eten kunnen kopen voor de 11 uur lange trip. Onderweg komen we zeer mooie sceneries tegen; veel houten/bamboo hutjes en mensen die in de rivier aan het baden zijn. Ook een hoop kleine vissersbootjes en enorme vrachtschepen. Erg rustgevend! Op de boot boeken we via Agoda een leuk hotelletje midden in het centrum. De 11 uur vliegen voorbij en bij aankomst regelen we binnen no time een taxi. Het hotel is een topper; een goed bed en terwijl je staat te douchen kun je door het raam zwaaien naar degene die in bed ligt; wat wil je nog meer ;-) We gaan lopend naar een vegetarisch restaurantje dat in de Lonely Planet genoemd staat; daar komen we ook weer onze franse vrienden van de boot tegen. De wereld is klein. We eten heerlijke indiase dhal curry, samosa en gegrilde aubergine. Erg lekker met een Myanmar biertje (one big bottle with two glasses, please). Het valt op dat ook hier weer kleine kinderen in de bediening staan. We lopen terug langs de gigantische muren van het paleis dat we morgen gaan bekijken.
7 jan
Vandaag slapen we uit tot een uurtje of 9. We lagen er uiteraard vroeg in en maken geen haast. Het ontbijt in het Oway hotel is heerlijk (lokale noodles). Wanneer we naar buiten lopen is er nergens een taxi te bekennen. Mandalay klinkt romantisch maar is best een drukke stad met veel verkeer. Pas na meer dan twee kilometer lopen komen we Mr. Po tegen, die ons die dag graag wil rondrijden voor 25.000 kyat (20E). Zijn nissan sunny heeft zijn beste tijd gehad en maakt een hoop lawaai als we naar de ingang van paleis rijden. Mr Po leidt ons rond op de compound van het paleisterrein (1875 b.c.) van 2x2 km. De meeste gebouwen zijn in 1999 herbouwd maar zien er alsnog uit alsof ze ieder moment in elkaar kunnen storten. Restaureren en onderhouden is niet de sterkste kant van de burmezen. Na de lunch rijden we met 30 km per uur (harder rijden ze hier niet) naar Mandelay hill om van het uizicht te genieten. Uiteraard komen we meerdere pagodes tegen en staat er ook eentje bovenop de berg. Mr. Po rijdt ons naar het grootste boek van de wereld (voor iedere in steen gekerfde bladzijde hebben ze een huisje gemaakt) en komen we langs een workshop voor houtsnijden. Wat een monnikkenwerk. Het hoogtepunt van Mandelay is zonder twijfel de teakhouten brug (u-bein bridge) van meer dan twee kilometer. Een schitterende spot om met een biertje te genieten van de zonsondergang. Wat een prachtige plaatjes! (google: u-bein bridge sunset). En weer komen we onze franse vrienden tegen! We eten in een van de beste restaurants van Mandelay (volgens lonely planet wellicht het beste van Myanmar): the Green Elephant. Het toeval wil dat Karlijn aan de zeepjes en handoekjes in het toilet zag dat het hetzelfde was als het restaurant in Bagan, terwijl gelijktijdig Emile dit ontdekte aan de plaatjes op de menukaart :-) Ook hier zien we onze franse reizigers weer terug (toeval!). Ze zijn geschokt van het nieuws over de aanslag in Parijs. We besluiten de volgende dag verder te reizen, aangezien mr. Po ons de highlights wel heeft laten zien. Only one day in mandelay...
De volgende ochtend pakken we een shared taxi richting Kalaw, waarvandaan we een tweedaagse trek (te voet!) naar Inle Lake willen boeken. De taxi rijdt netjes maar snel voor hier. Wonderlijk hoe iedereen rechts rijdt maar het stuur ook rechts heeft. Erg ongemakkelijk wanneer je wilt inhalen! Karlijn, zittend op de bijrijderstoel, moet dus aangeven wanneer er wel of niet ingehaald kan worden. Daarnaast valt het op dat vrachtwagens hun linker knipperlicht aanzetten om je het teken te geven dat je ze (links) kunt inhalen. We zijn benieuwd wat er gebeurt als ze echt linksaf willen slaan..
Na 5,5 uur komen we in Kalaw aan en checken we in bij de Pine Breeze Hotel. We boeken een trektocht voor morgenochtend bij Ever Smile (aanrader door een van de Nederlanders in Bagan). Vroeg naar bedje vandaag, al kunnen we morgen heerlijk uitslapen tot 7.30u..:-)
Bedankt voor al jullie leuke reacties!
Vandaag nemen we de snelle boot van Bagan naar Mandalay. De 'Road to Mandelay' is in dit geval de Ayeyarwady rivier..:-). Emile krijgt het deuntje van Robbie Williams (The road to mandelay) niet meer uit z'n hoofd. We komen om 5 uur stipt bij de boot aan, maar het hotel heeft ons de verkeerde info gegeven, want hij vertrekt pas 6 uur..:-/ Het voordeel is dat we het beste plekje kunnen uitzoeken en nog wat eten kunnen kopen voor de 11 uur lange trip. Onderweg komen we zeer mooie sceneries tegen; veel houten/bamboo hutjes en mensen die in de rivier aan het baden zijn. Ook een hoop kleine vissersbootjes en enorme vrachtschepen. Erg rustgevend! Op de boot boeken we via Agoda een leuk hotelletje midden in het centrum. De 11 uur vliegen voorbij en bij aankomst regelen we binnen no time een taxi. Het hotel is een topper; een goed bed en terwijl je staat te douchen kun je door het raam zwaaien naar degene die in bed ligt; wat wil je nog meer ;-) We gaan lopend naar een vegetarisch restaurantje dat in de Lonely Planet genoemd staat; daar komen we ook weer onze franse vrienden van de boot tegen. De wereld is klein. We eten heerlijke indiase dhal curry, samosa en gegrilde aubergine. Erg lekker met een Myanmar biertje (one big bottle with two glasses, please). Het valt op dat ook hier weer kleine kinderen in de bediening staan. We lopen terug langs de gigantische muren van het paleis dat we morgen gaan bekijken.
7 jan
Vandaag slapen we uit tot een uurtje of 9. We lagen er uiteraard vroeg in en maken geen haast. Het ontbijt in het Oway hotel is heerlijk (lokale noodles). Wanneer we naar buiten lopen is er nergens een taxi te bekennen. Mandalay klinkt romantisch maar is best een drukke stad met veel verkeer. Pas na meer dan twee kilometer lopen komen we Mr. Po tegen, die ons die dag graag wil rondrijden voor 25.000 kyat (20E). Zijn nissan sunny heeft zijn beste tijd gehad en maakt een hoop lawaai als we naar de ingang van paleis rijden. Mr Po leidt ons rond op de compound van het paleisterrein (1875 b.c.) van 2x2 km. De meeste gebouwen zijn in 1999 herbouwd maar zien er alsnog uit alsof ze ieder moment in elkaar kunnen storten. Restaureren en onderhouden is niet de sterkste kant van de burmezen. Na de lunch rijden we met 30 km per uur (harder rijden ze hier niet) naar Mandelay hill om van het uizicht te genieten. Uiteraard komen we meerdere pagodes tegen en staat er ook eentje bovenop de berg. Mr. Po rijdt ons naar het grootste boek van de wereld (voor iedere in steen gekerfde bladzijde hebben ze een huisje gemaakt) en komen we langs een workshop voor houtsnijden. Wat een monnikkenwerk. Het hoogtepunt van Mandelay is zonder twijfel de teakhouten brug (u-bein bridge) van meer dan twee kilometer. Een schitterende spot om met een biertje te genieten van de zonsondergang. Wat een prachtige plaatjes! (google: u-bein bridge sunset). En weer komen we onze franse vrienden tegen! We eten in een van de beste restaurants van Mandelay (volgens lonely planet wellicht het beste van Myanmar): the Green Elephant. Het toeval wil dat Karlijn aan de zeepjes en handoekjes in het toilet zag dat het hetzelfde was als het restaurant in Bagan, terwijl gelijktijdig Emile dit ontdekte aan de plaatjes op de menukaart :-) Ook hier zien we onze franse reizigers weer terug (toeval!). Ze zijn geschokt van het nieuws over de aanslag in Parijs. We besluiten de volgende dag verder te reizen, aangezien mr. Po ons de highlights wel heeft laten zien. Only one day in mandelay...
De volgende ochtend pakken we een shared taxi richting Kalaw, waarvandaan we een tweedaagse trek (te voet!) naar Inle Lake willen boeken. De taxi rijdt netjes maar snel voor hier. Wonderlijk hoe iedereen rechts rijdt maar het stuur ook rechts heeft. Erg ongemakkelijk wanneer je wilt inhalen! Karlijn, zittend op de bijrijderstoel, moet dus aangeven wanneer er wel of niet ingehaald kan worden. Daarnaast valt het op dat vrachtwagens hun linker knipperlicht aanzetten om je het teken te geven dat je ze (links) kunt inhalen. We zijn benieuwd wat er gebeurt als ze echt linksaf willen slaan..
Na 5,5 uur komen we in Kalaw aan en checken we in bij de Pine Breeze Hotel. We boeken een trektocht voor morgenochtend bij Ever Smile (aanrader door een van de Nederlanders in Bagan). Vroeg naar bedje vandaag, al kunnen we morgen heerlijk uitslapen tot 7.30u..:-)
-
08 Januari 2015 - 15:07
Carry:
Wat een belevenissen allemaal , nog heel veel plezier -
08 Januari 2015 - 15:08
Marry:
zo te lezen genieten jullie met volle teugen......maar komen jullie slaap tekort -
08 Januari 2015 - 15:52
Cees:
prachtig die boottocht! Doet me denken aan de Mekong tocht in Laos.
Vorig jaar 3,5 miljoen toeristen in Myanmar. Een record. Ze willen naar 7 miljoen in 2020. Dus het gaat daar zeker drukker worden. Volgens Arend Bon is Inle de mooiste bezienswaardigheid. Veel genoegen alvast -
08 Januari 2015 - 21:00
Michelle:
Dankzij jullie gedetailleerde verhaal van Mandelay in one day, kreeg de stad een kleurtje. Wat een plaatjes, vooral de u-bein bridge. Om stil van te worden. Onze leesogen reizen met plezier weer verder met jullie mee.
-
08 Januari 2015 - 21:00
Michelle:
Dankzij jullie gedetailleerde verhaal van Mandelay in one day, kreeg de stad een kleurtje. Wat een plaatjes, vooral de u-bein bridge. Om stil van te worden. Onze leesogen reizen met plezier weer verder met jullie mee.
-
09 Januari 2015 - 22:07
San:
Wat een prachtige reis zover! Begin dit jaar heb ik afgezien van een bezoek aan Myanmar gezien de wat onrustige sfeer, maar ik krijg zijn om mijn koffertje te pakken hoor! Die boottocht, geweldig! Ik verheug me op jullie verslag van de trektocht. Tot gauw, San
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
