Inle Lake

Inle Lake
Mingalaba (Hallo)! Na een heerlijke douche gaan we zomers gekleed naar buiten. Echter na een stap buiten te hebben gezet, gaan we toch maar even terug om iets warmers aan te doen, want het is inmiddels onwijs afgekoeld! We pakken een fietsje en gaan op zoek naar een eettentje. We komen bij de French touch waar later op de avond een film wordt getoond over het leven van de monniken. We ontmoeten 2 gezellige NL vrouwen en die geven ons het tel nr van goede bootguide. Er is hier geen nachtleven, dus liggen vroeg op bed.

11 jan
Na een relaxte ochtend, boeken we voor overmorgen een vliegticket om naar Ngapali Beach te gaan. We pakken 2 hotel fietsjes en gaan een mooi tochtje maken. We beginnen bij een winery; heerlijk even lunchen en wijn proeven met uitzicht over de vallei en in de verte Inle Lake. Onderweg wordt er weer behoorlijk aan de weg gewerkt. Hierbij wordt er naast de weg een vuurtje gestookt, waar vaten teer worden gemengd met oude autobanden. Uiteindelijk komen we in een dorpje waar we met een longtail boot het meer oversteken naar de overkant. Vervolgens fietsen we naar de hot springs. 4 verschillende warm water baden met water uit natuurlijke bronnen. We zitten lekker met een biertje in de verschillende baden met een groepje andere toeristen. We ontmoeten een stel uit UK en spreken af om de volgende dag een boottour te doen. Vlak voor zonsondergang fietsen we weer terug naar ons hotel en zoeken we een restaurantje op.

12 jan
Onze 19 jarige guide Aey ko (Ecko) staat stipt om 8 uur al bij ons hotel te wachten. Gelukkig zijn we warm gekleed, want het is ijskoud op het water en de smalle boten varen erg hard. We gaan als eerste naar de 'floating market' die niet meer 'floating' blijkt te zijn. Voorheen was de markt op het water met allemaal bootjes die spullen aanbieden en langs varen, maar vanwege de vele toeristen hebben ze dit maar op de vaste grond gemaakt. Jammer, want dit leek ons helemaal te gek! Ecko noemt het overigens nog steeds de floating market. Ook worden we overspoeld door toeristenspullen, terwijl nog maar een klein stukje van de markt specerijen, vis en groenten bevatten waarbij ze ouderwetse weegschaaltjes met gewichtjes gebruiken. Vervolgens krijgen we te zien hoe de sigaren hier gemaakt worden. Emile legt toch zijn elektronische sigaret opzij om er eentje te proberen. Hij is overtuigd en koopt 3 pakjes. Vervolgens gaan we nog naar een zilversmid en het meest bijzondere zijn de longneck vrouwen. Deze vrouwen krijgen om de zoveel jaar een ring om hun nek erbij. De ringen zijn behoorlijk zwaar en we zien een vrouw van 80 jaar die al een nek van 25cm heeft. Echt bizar dat dat je hierdoor nog kunt functioneren, want je tilt continu een soort steen mee! Onze guide neemt ons mee naar de 'jumping cat monestry'; hier leren de monikken de katten door een hoepel te springen en ze vervolgens iets lekkers te geven. Alleen we zien alleen maar katten die verre van actief zijn; het verhaal gaat dat ze door die snoepjes dik en lui zijn geworden :-) We kijken uit over de floating gardens (die nog wel floating zijn gelukkig); dit zijn smalle landtongen waar de mensen o.a. groenten op verbouwen en met kleine bootjes er tussendoor gaan om dit te oogsten. Het hele meer zit vol met waterplanten die erg aan de oppervlakte van het water zitten. Het doet ons denken aan een rondje Ijburg met Madjo; iedere keer zat de schroef zo vol met waterplanten dat we onder de boot moesten om het leeg te halen. Overal staan hutjes op palen waar ze in wonen. Wat een geweldige views! De waterdorpjes zouden alle opbrengsten van het land samen delen. Tegenwoordig worden deze micro-economieën natuurlijk wreed verstoord door toeristen die zo nu en dan een taxiboot willen en daar 3 tot 5 dagsalarissen voor betalen (wellicht met een extra dag fooi). De rijkdom van het land (hotels, busmaatschappijen etc) zijn in handen van holdings van het leger. Zelfs het leidende biermerk (Myanmar beer) is voor de helft in handen van zo'n holding (de andere helft is van Heineken). Het lijkt hier allemaal vreemd verdeeld maar mensen zijn er niet minder vriendelijk door. Sterker nog; overal wordt er hier vriendelijk naar je gezwaaid en neemt iedereen echt de tijd voor je (ondanks de taalbarriere). Een erg groot verschil met omringende landen waar het toerisme al veel langer gemeengoed is, zoals Thailand. Dit is, denken wij, hetgeen dat Myanmar zo verschrikkelijk mooi maakt!

Het engelse stel (Rupert en Nicola) waarmee we de tour doen moeten om 13u al terug zijn, dus de rest van de dag doen we lekker rustig aan in Nyaung Shwe (het dorp waar ons hotel staat) we lunchen met heerlijke Avocado salad (guacamole) met lokale rijstwafels en Tea leaf salad. Dit gerecht is typisch voor myanmar: theebladeren, witte kool, tomaat en geroosterde pinda's met een half-spicy dressing. Erg lekker!
Verder gaan we op zoek naar een werkende pinautomaat, maar dat lukt helaas niet.