Ngapali Beach

13 jan
Weer vroeg uit de veren om nogmaals de pinautomaten af te gaan en nu lukt het in ieder geval op 1 pas. Het irritante is dat er maar op weinig plaatsen creditcards worden geaccepteerd. We checken uit en de manager komt speciaal vragen wat we van het verblijf vonden; de service is hier echt heel goed. Enige minpunt is het Wifi, maar daar heeft iedereen hier last van in Ngapali. We worden opgehaald door een taxi, die we delen met de 2 NL meiden, om naar het airport te gaan. Het airport is erg klein en het vliegtuig vertrekt al een half uur voor de officiele vertrektijd omdat iedereen er blijkbaar is. We zijn druk aan het kletsen en aangezien er maar 1 vertrekhal is, vragen we als het vliegtuig al in de lucht is, nog maar even of we naar de juiste bestemming vliegen... Echt heel suf natuurlijk, maar hebben we er enorme lol om met de NL meiden. Eenmaal aangekomen worden we opgewacht door ons hotel (die we voor een nacht hadden geboekt) en de meiden stappen ook in. Het hotel is net nieuw en erg mooi aangelegd. Het enige nadeel is dat het aan de verkeerde kant van de weg ligt (niet aan het strand maar 50m lopen). We zetten onze tassen in de kamer en spenderen de rest van de middag met de meiden om een kamer te zoeken aan het strand. Onderweg stoppen we hier en daar voor 'two big bottles of Myanmar Beer with four glasses, please'. Het lijkt erop dat we voor 90 usd een goede kamer hebben geboekt. De meeste hotels zitten hier in een hogere prijsklasse dan we tot nu toe zijn tegengekomen in Myanmar; bungalows aan het strand lopen op tot 500 usd per nacht en zitten gemiddeld rond de 200 usd. We genieten van zonsondergang en strijken neer bij een eettentje op het strand (green umbrella). Wanneer we bij ons hotel aankomen, is alleen de bewaker nog wakker. Dan blijkt dat de elektra van ons bungalowtje niet werkt. Normaal gesproken staat het overdag uit en ' s avonds en 's nachts aan dmv generatoren. Met de telefoon als zaklamp vinden we de weg naar ons bedje.

14 jan
We strijken neer op ons relaxte strandbedje en twee vrouwtjes hakken een kokosnoot voor ons open. Wat een fantastische plek; het strand is behoorlijk uitgestrekt en daardoor best rustig. Ook het zand zelf is bijna poeder en de zeetemperatuur is top!
We lopen naar het aanliggende vissersdorpje om te kijken naar alle visjes die liggen te drogen op grote zeilen op het strand. Vervolgens strijken we neer bij een van de resorts op het strand en lopen we verder naar het huisje van de NL meiden (1.5 km verder). We bestellen een flesje Red Mountain (de winery waar we geweest zijn) en beseffen ons dat we vier lucky bastards zijn!

15 jan
Het is bewolkt en daarom nemen we een busje naar het dorpje Thandwe. Hier blijkt een grote markt te zitten waar kennelijk weinig toeristen komen. Niemand probeert ons ook maar iets te verkopen! We zien nu dat er hele kleine boomstammetjes verkocht worden, waarvan de gele binnenkant op het gezicht gesmeerd wordt als zonnebrand en voor schoonheid. We gaan (weer) op zoek naar een pinautomaat en we krijgen er uit maar één geld. Ook wisselen we nog wat Euro's bij de bank waar we hartelijk worden ontvangen met koffie. Er lijken wel 5 vrouwtjes met onze transactie bezig te zijn. Wanneer we weer een pak geld terug krijgen, zijn de kleinere biljetten zo oud en vies dat Emile er verwonderlijk naar aan het kijken is, aangezien 10 min daarvoor 2 nette Eurobiljetten geweigerd zijn, omdat ze een kleine beschadiging hadden. Het meisje van de bank lacht en gaat ze gelijk omruilen!
Verder heeft Thandwe ons weinig te bieden, dus nemen we weer een busje terug naar Ngapali, die overigens helemaal wordt volgestopt met etenswaar en gasflessen... Onderweg rijden we langs een pas gebeurd ongeluk waar een motorrijder achterop een jeep met monniken is gereden en door het achterraam is gevlogen. Bijzonder, omdat we ze hier niet harder dan 30 km/u zien rijden. We ontmoeten in het busje een Zweeds stel die in een verlaten baai verderop in een resort verblijven. We gaan met hen mee om te kijken of dat wellicht iets is. Het uitzicht en kamers zijn fantastisch, maar ze zitten volgeboekt. Enige dat nog beschikbaar is, is een kamer zonder airco en uitzicht. We luchen met z'n vieren en pakken weer een shared tuktuk naar ons deel van het strand. Daar lopen we tot ons knieen door de zee naar een eilandje met een leuk restaurantje erop. Tijdens de sunset zien we de garnalenvissertjes uitvaren, drinken we een biertje en bestellen wat te eten; wat heerlijk hier!

16 jan
We liggen weer heerlijk op ons strandbedje en de zee is geweldig. Karlijn is al een behoorlijke schelpenverzameling aan het opbouwen en vind als klap op de vuurpeil een enorme schelp van 20 cm! Jullie begrijpen natuurlijk wel dat haar dag niet meer stuk kon! :-) We sluiten de dag af bij een resort verderop met een hapje en een drankje. Wanneer we weggaan begint het met regenen. We houden een busje aan, maar dat blijkt helemaal geen taxi te zijn. Dit aardige stel wil ons wel kosteloos een lift geven gelukkig! Vroeg naar ons bedje! Wat hebben we een hoop meegemaakt vandaag! :-)

17 jan
Weer een beetje bewolkt. We hadden ons voorgenomen om dan te gaan golfen drie km verderop. Het clubhuis is in bouwvallige staat en we zien niet eens een ijskast of stoeltjes staan. Wel kunnen we een setje huren en betalen we 20usd pp voor de greenfee. Bijzonder is dat we voor het oude huursetje 10usd betalen, terwijl het vrouwtje (caddy op slippers en met rieten punthoed!) dat hem draagt maar 3 kost. Vreemde wereld als je erover nadenkt. De negen holes zijn iets beter onderhouden dan het clubhuis, maar er zou wel eens een grasmaaier overheen mogen. Onderweg genieten we wel van een schitterend uitzicht over de ruisende zee en worden we geplaagd door de benauwde hitte en rode duimnagelgrote-killer-ants die besluiten een georganiseerde aanval te plegen om de kuit van Emile. Hij overleefd het, en negen holes, koeien over de fairway en een lachende caddy verder lopen we een baai verder waar we lunchen bij het Amazing Resort. Dat ziet er, in één woord ... uit!

Onderweg terug naar onze kamer regelen we de binnenlandse vlucht naar Yangon bij een bureautje (niet gelukt via internet). Het klaart op... De sunset wacht.

18-20 jan
De laatste dagen vullen we met schelpen zoeken en op het strand liggen. Wat onspannen! De allerlaatse avond spreken we met de NL meiden af om er een bonte avond van te maken. We beginnen met een biertje bij de sunset en wanneer er een puppetshow begint besluiten we ergens anders een hapje te gaan eten. We strijken neer bij 2 brothers, waar we na het heerlijke eten en 2 flessen wijn echt worden weggekeken. Op een gegeven moment worden zelfs de dekens en matjes al in het restaurant klaargezet, omdat daar kennelijk mensen ook slapen. We bestellen nog een fles wijn om mee te nemen en wanneer we om 22.30 uur bij ons hotel aankomen ligt zelfs de bewaker al te slapen. We pakken wat glazen bij de bar vandaan en drinken met zn vieren op onze kamer de fles leeg. Een gezellige afsluiting van een top vakantie! Om 23.30 liggen we op bed. Het vrouwtje van het hotel maakt zich nogal zorgen over onze vluchten. We hebben er 3 op dezelfde dag en het blijkt nogal eens voor te komen dat de eerste vertraagd is. Ze gaat met ons mee naar het airport om te regelen dat we worden overgezet op een andere vlucht indien onze vlucht een vertraging van langer dan een uur heeft. Wat een goede service! Na een bumpy vlucht van air kbz komen we op Yangon aan. Via malaysia airways (nog een tussenstop van 3u op KL) weer richting de kou. Myanmar, je was geweldig!

Bedankt voor alle reacties!

KE