Mirissa

1 jan
Happy newyear everybody!
Na het ontbijt worden we door de chauffeur van het hotel gedropt bij het busstation waar we een bus pakken en een half uur later in Colombo aankomen. We moeten ruim een uur wachten op het treinstation waar ze voor toeristen aparte toiletten hebben, we moeten de sleutel ophalen bij de concierge. Karlijn vraagt zich af hoe de toiletten voor locals zijn..:-) De locomotieven komen uit Canada die daar al 50 jaar in de running waren voordat ze 10 jaar geleden naar Sri Lanka kwamen. Iedereen hangt uit de ramen, dat beloofd wat. Naarmate de vertrektijd nadert wordt het perron steeds voller, en ja hoor: ook al hebben we de beste klasse geboekt, we moeten staan in een overvolle trein. :-( We kunnen onze backpacks op een rekje gooien en het is zo vol, dat we ons niet eens vast hoeven te houden. Dat scheelt weer! De ramen en deuren blijven helemaal open, waardoor het nog redelijk dragelijk is als de trein blijft rijden...:-) Wanneer de trein stil staat gaat de temperatuur echter met 1 graad per minuut omhoog. Iedere keer als je denkt dat er nu echt niemand meer bij kan, komen er weer mensen bij of drukken ze zich erdoorheen met allemaal etenswaren die ze willen verkopen. Na 1,5 uur wordt het gelukkig rustiger en kunnen we eindelijk zitten. Prachtige sceneries komen voorbij als we langs de kust naar het zuiden rijden. We komen door kleine dorpjes en rechts zien we de indische oceaan met hier en daar een strand. We stappen van het treinstation in een tuktuk om naar Mirissa te gaan waar we in het donker aankomen en nog geen slaapplaats hebben. Het is even zoeken voordat we een guesthouse vinden, want het is erg vokgeboekt hier. We zijn niet de enige toeristen die dit plaatsje op hun verlanglijstje had staan. Het strand lonkt en daar strijken we neer bij een gezellig restaurantje en bestellen wat te eten. Ruim 1,5 uur later hebben we nog niets te eten en zien we ook om ons heen mensen die ongeduldig worden en weglopen. Het is apart te zien dat ze hier geen systeem hebben in de tafelnummering, waardoor alle serveerders (jochies in een zwembroek met een sigaret in hun hand) achtjes blijven lopen om tafeltjes te vinden. Ook de zeer uitgebreide menukaarten zullen waarschijnlijk een enigszins vertragend effect hebben...:-) In ieder geval een groot verschil met de tenten die we in Negombo hadden. We zijn het zat en gaan een restaurantje verderop proberen. Helemaal kapot ploffen we in ons bedje. Karlijn heeft nog opgezwollen enkels van het staan in de warme trein, we hebben trouwens even gecheckt maar dit is geen symptoom van de knokkelkoorts....:-)

2 jan
Ons guesthouse blijkt midden tussen gebouwen te staan die verbouwd worden, waardoor we om half 8 wakker worden door een paar man die 3 meter naast onze kamer aan het timmeren zijn! We checken uit en gaan zonder backpacks op zoek naar een andere kamer. Veel blijkt al vol te zijn, maar we vinden een mooie kamer aan het strand. Deze heeft gelukkig wel airco, want we zijn helemaal lek geprikt vannacht. We halen onze backpacks en maken er een lekker dagje strand van! 's Middags beklimmen we een rots die net voor de kust in de zee staat. We hoeven alleen met onze knieen door de branding om er te komen. Wat een plaatje! Vanuit hier krijgen we een schitterend beeld van de twee baaien van Mirissa. We strijken neer en kijken hoe een groep surfers aan het wachten is op de perfecte golf. Op een strandbedje genieten we van zonsondergang met een biertje :-)

Het diner blijkt die avond echter weer een uitdaging te zijn; na 1,5 uur nog geen tonijn, terwijl mensen die ver na ons kwamen al lang en breed te eten hadden...pff. Rond half 11 krijgen eindelijk ons bordje. Na het eten gelijk ons bedje in want de wekker staat 5.45 uur voor een boottochtje om walvissen te kijken!

3 jan
Erg vroeg met een tuktuk naar de haven waar we op een boot stappen. Met 40 andere toeristen zit hij bomvol, en er zijn een hoop andere boten. Waarschijnlijk loopt het halve dorp hier uit om walvissen te kijken. We varen om 7 uur de haven uit met behoorlijke golven! Gelukkig hebben we allebei een tabletje tegen zeeziekte ingenomen, want al snel worden er mensen ziek.... Na een paar uur staren (helemaal suf van die tabletjes, wat een rammers!) worden we beloond met twee walvissen die ons groeten met een spuit water en vervolgens een staartvin in de lucht. De ultieme ervaring voor iedere whale watcher! In dit gebied zitten deze tijd van het jaar blue whales, het grootste dier op aarde. Ze worden wel 33 meter lang! Onderweg zien we twee reuzeschildpadden die midden in de oceaan bezig zijn. Ze komen erg vermoeid over..hahaha. Ook zien we een gigantische school dolfijnen, een stuk of twintig springen en zwemmen vlak langs en onder onze boot! Geweldig! Hier worden we weer een beetje wakker van! De stuurman schreeuwt dat niet iedereen naar dezelfde kant moet lopen vanuit zijn stuurhut. De 40 toeristen (met verplichte zwemvesten) kijken om en denken waarschijnlijk allemaal hetzelfde: jij had niet zoveel mensen tegelijk op de boot moeten laten...:-)
Die middag nemen we een tutuk naar Tallala, volgens de Lonely Planet een paradijsje waar bijna geen toeristen komen. We zijn benieuwd...