Frankrijk en Noord Spanje

12 sept

Eindelijk vertrekken we rond 15 uur naar Frankrijk en we zetten koers op Bordeaux. Boven Parijs vinden we een B en B wat is gevestigd in een soort nagebouwd kasteeltje. De Franse eigenaresse denkt dat als ze snel praat we alles begrijpen. Maar gelukkig lukt het om aan te geven dat we nog eten willen hebben! Het hele huis en tuin is enorm kitch ingericht, maar alles past wel bij elkaar.

13 sept

800km verder hebben we aan de rivier Dordogne net boven Bordeaux een B en B gespot. De eigenaar van Chateau de la Vielle Chapelle houdt een wijnproeverij waar we kunnen aanschuiven. We zitten in een oude kapel die mooi is gerestaureerd en waar elementen aan zijn toegevoegd, zoals een haard (je moet toch iets met de huidige energieprijzen) en een vide met een mooi uitzicht over de rivier de Dordogne. Rond 18.45 wordt ons gevraagd naar buiten te gaan om een dagelijks natuurspektakel te aanschouwen. Vanuit een stille rivier ontstaan er door wisseling van het getij plotseling golven. En dat trekt ook surfers, boten en jetski’s aan. De golf gaat nog kilometers door de baai in. Heel bijzonder!

Het wijnhuis hier maakt alleen biologische wijn en we eindigen met een fles Merlot. Het is oogsttijd en we worden uitgenodigd om morgenochtend vroeg te gaan oogsten. Die slaan we even over gezien het tijdstip.

14 sept

Iedereen is al vroeg in touw en we zien de ene na de andere emmer druiven de kneusmachine in gaan. In 10 dagen worden alle druiven geplukt. In een goed jaar worden er 30-35 duizend flessen biologische wijn gebotteld en in een slecht jaar 6 duizend. We krijgen nog een uitleg bij The singing barrels. Dit zijn de wijnen die al aan het fermenteren zijn en een borrelend geluid maken; erg grappig! Na een bezoek aan de wijngaard en afscheid van onze host, rijden we naar St Emilion. Het is een heel mooi wijndorpje waar hier en daar middeleeuwse parkjes met wijnranken tussen de kalkstenen huisjes en wijnwinkeltjes staan. Alles is erg mooi onderhouden, en aan de omringende château’s zie je wel dat hier de duurste wijnen van de wereld gebotteld worden. Vervolgens rijden we door naar de kustplaats Biarritz waar veel surfers wachten op de juiste golf. En dan naar onze eindbestemming van vandaag: San Sébastien in Noord Spanje. Een gemoedelijke stad aan de kust. We worden welkom geheten door onze host die nog even een paar eettentjes weet te tippen. We eindigen in het oude centrum (San Telmo) op een terrasje. Noord Spanje staat bekend om het heerlijk eten en dat merken we. We eten een soort gazpacho van rode biet met geitenkaas, scheermesjes met basilicumdressing en geglaceerd varkensvlees. Mjam!!

15 sept

We lopen nog een rondje in het gemoedelijke centrum en stappen de auto in om een klassieke route uit de Lonely planet te doen die de pelgrims volgen naar Santiago de Compostella. Onderweg komen we fantastische bergachtige landschappen tegen! Echter ook enorme gebieden met zwart geblakerde bomen. Er zijn hier ook flinke bosbranden geweest.

Hier en daar kruisen of volgen we de camino, ofwel de route van de backpackers die onderweg zijn naar Santiago. Na verschillende plaatsjes te hebben gezien, komen we uit bij Fuento de Vino wat een wijnfontein is voor de wandelaars. Wij doen uiteraard lekker mee,maar kunnen er maar 1 slokje uit halen. Dagelijks is hier 100 liter beschikbaar.

We overnachten in Logrono; de hoofdstad van de Rioja. De stad is een culinair hoogtepunt door een aantal straten die alleen maar gezellige pintxosbarretjes (tapasbarretjes) bevatten. Er zijn hier binnen 200-300 meter zo’n 65 tapasbars gevestigd en iedereen staat op straat te eten. We maken de klassieke beginnersfout door bij tapasbar Ummm op het terras meerdere hapjes en wijntjes te nuttigen. De bedoeling is natuurlijk om van het ene naar het andere terras te gaan. Maar de Chrianza van Paco García smaakt heel erg goed!

We eindigen in een klein tapasbarrretje en raken in gesprek met een NL koppel dat ongeveer heel Spanje al heeft gezien. Onze wijn wordt niet ontkurkt, maar zorgvuldig via een apparaatje met een dunne naald door de kurk heen uit de fles gehaald. Gelijktijdig wordt er argongas aan de fles toegevoegd. Zo blijft de wijn landurig goed omdat hij niet in aanraking komt met zuurstof.

16 sept

We bezoeken vol verwachting Museo de la Rioja, maar zijn ietwat teleurgesteld aangezien het niet over de wijngebieden gaat, maar over de historie van deze streek… Onderweg gaan we nog langs de wijngaarden en hotel van Marques de Riscal. Het gebouw is door dezelfde architect ontworpen als het Guggenheim in Bilbao (Spanje) en met zijn golvende metalen daken heel bijzonder. We zien overal tractors met aanhangers vol druiven rijden.

De route van vandaag zit regelmatig naast het wandelpad van Camino de Santiago en we zien veel wandelaars zwoegen in de hitte zonder schaduw. We maken een tussenstop in Santo Domingo de la Calzada waar een groot gedeelte van de inwoners leeft binnen de oude stadsmuur. Het is uitgestorven op een aantal wandelaars na. In Noord Spanje wordt de leer van de siesta streng gevolgd. We eindigen in Burgos, een stad waar de kathedraal een enorme eyecatcher is die op de Unesco lijst staat. De stad ligt op 860 m hoog, waardoor de temperatuur ‘s avonds flink daalt. Een lange broek duss. Wel nog een bonus; ons hotel heeft een rooftop terras met mooi uitzicht. Net als gisteren zijn er ook hier in Burgos lekkere pintxos barretjes. Oftewel we zijn content!

17 sept

We vervolgen onze route richting Galicië. De bergachtige landschappen veranderen van enorm groen naar zeer droog en weer naar enorm groen. Wederom zijn er hier wel weer bosbranden geweest. In Ponteferrado gaan we de highlight van de stad bekijken; het kasteel. Door siësta is het helaas nog niet geopend, maar aan de buitenkant is het prachtig! Volgens de Lonely planet stelt de rest van het stadje niet zoveel voor. Op aanraden van een ex collega van Karlijn rijden we door Ribeira Sacra met een paar prachtige uitzichtpunten w.o. de prachtige wijnterrassen in de bergen! Aangezien het al redelijk laat is, overnachten we in Lalin. Op het terras van het hotel raken we in gesprek met 2 NL vriendinnen die een wandeltocht van 5 dagen doen naar Santiago. Ze hebben een paar belangrijke keuzes te maken die ze uitgebreid met ons bespreken inzake carrière en relatie. Erg grappig dat mensen met vreemden heel open zijn!

18 sept

Vandaag vertrekken we naar het eindpunt van de pelgrimstocht Santiago de Compostela. Ons hotel zit recht achter de enorme kathedraal en vanuit onze kamer hebben we een mooi uitzicht! We lopen een rondje en wat direct opvalt zijn de hoeveelheid wandelaars voor de kathedraal. Waarschijnlijk enorm opgelucht eindelijk te zijn gearriveerd! Er heerst een uitgelaten sfeer en je merkt dat veel wandelaars emotioneel zijn van de lange tocht. Sommigen hebben weken naar dit moment toegeleefd.

In de kathedraal kun je in 5 talen biechten; zelfs in het Filipijns. Er staat een huilend meisje met haar vader in de rij, maar ze wil helemaal niet biechten… heel zielig. Het doet Karlijn denken aan haar moeder en oma die vertelden over vroeger dat ze moesten biechten maar niks wisten.

Eenmaal buiten lopen we door het historische centrum en komen op een pleintje waar een dj staat te draaien en het dak eraf gaat met voornamelijk locals.

De salsa wordt uitbundig gedanst en het is heel gezellig! We raken in gesprek met een groep wandelaars die elkaar ook niet vooraf kenden. Een diverse groep met Australiërs, Amerikanen, een meisje uit Taiwan en een Nederlander. We gaan steeds beter begrijpen wat iedereen drijft om die wandeling te doen. Sommigen doen maar 5 dagen terwijl anderen al 35 dagen hebben gelopen. Ze delen 1 passie, namelijk reizen!

Een aantal drankjes verder vertelt de Amerikaanse Kellie dat ze thuis altijd meedoet aan het kampioenschap ‘op je kop staan’. Graag wil ze een foto voor de kathedraal maken terwijl ze op haar hoofd staat. Terwijl de zon bijna ondergaat, liggen, zitten en omhelzen wandelaars elkaar nog steeds op het plein voor de kathedraal. Dit gaat waarschijnlijk het hele jaar zo door.

Drie kwartier later zitten we met zijn zessen pizza te eten bij een van de leuke en overvolle restaurantjes van Santiago de Compostella. Iedereen vertelt elkaar reisverhalen. Vanavond voelen we ons ook even pelgrim.