Galicië en Portugal

19 sept

We verlaten de prachtige stad Santiago de Compostella en rijden door groene landschappen naar de noord kust van Galicië. Doel is om Praia das Catedrais (strand van de kathedralen) te gaan bekijken. Bij eb op het strand zijn er enorme rotsen (20-30m hoog) met leistenen die openingen hebben waar je onderdoor kunt lopen. Sommigen hebben de vorm van een olifantenpoten. We zijn gelukkig een beetje vroeg, zodat we de busladingen met mensen ontlopen. Het is een mooi natuurfenomeen!

We rijden verder naar de kustplaats Foz en passeren hele mooie baaien zonder mensen. We hebben een lekker hotel aan zee met een zwembad voor ons terras. Eindelijk kunnen we weer lekker seafood eten!

20 sept

We vervolgen de ruige kustlijn naar het westen tot we het het meest noordelijke puntje van Spanje hebben bereikt. Er staat een vuurtoren omringt door enorme rotspartijen. Het waait enorm doordat de wind van zowel de Atlantische oceaan komt als de Golf van Biskaje. Op Google Maps zien we een nog een uitzichtpunt die boven op een berg is. De BMW maakt overuren, maar kan het allemaal aan!

We kijken uit over meerdere baaien, strandjes, moerasgebieden en een haven. Wat een enorme schoonheid heeft Spanje!

We overnachten in de stad A Coruna dat aan het strand ligt. Op een terrasje bestellen we 4 voorgerechten bij een dame die alleen Spaans spreekt. Ze komt binnen een paar minuten terug met Google translate dat we wel erg veel eten hebben besteld(“That is a lot of food!”) Erg aardig dat ze de moeite neemt om ons daarop te wijzen, want die fout hebben we al eerder gemaakt. We halveren de bestelling en dat blijkt een prima keuze!

21 sept

‘s Ochtends maken we een wandeling naar het oude centrum van A Coruña en Torre de Hercules; een vuurtoren die is gebouwd in de eerste eeuw.

Vervolgens stappen we de auto in naar Faro de Fisterra. Dit is het echte (echte!) eindpunt van de Camino de Compostella. Op dit zuidelijke puntje van een baai zijn in het verleden veel schepen vergaan. Wandelaars verbranden hun sokken en laten hun wandelschoenen achter (al zien we alleen dat laatste). We nemen een detour door de bergen/bossen naar Cambodos (de hoofdstad van de Albarino wijnen in de Rias Biaxas. Dit is een erg mooi gebied met erg vele kilometers grote rotsachtige inhammen met rivieren. Wederom zijn we verbaasd over de schoonheid van Noord Spanje, maar omdat we wel eens door willen reizen naar Portugal besluiten we niet te veel tijd te spenderen. We doen een wijnproeverij van Albarino op een leuk terrasje aan de zee en eten heerlijke Zamburiñas (Coquilles gegrild in de helft van de schelp), huisgemaakte paté van king crab en mosseltjes. Mnommnommnom!

Volgens de vriendelijke ober hebben we geluk dat het zonnig is, want het regent in dit gebied regelmatig. Hoe kan het anders zo groen zijn!

22 sept

Wij gaan vandaag naar Portugal! We passeren valleien met mooie dorpjes in dit bergachtige gebied. We starten in de Douro wat een van de oudste wijngebieden ter wereld is. De rivier de Douro is omringd door hoge bergen waar de druivenranken op terrassen zijn geplant. Het lijkt ons best lastig om dit te oogsten gezien al die terrassen. Volgens de Lonely Planet is de highlight een uitzichtpunt (Miradouro de Casal de Loivos op Google Maps) bovenop een berg in een klein dorpje. We hebben mazzel dat het niet heel druk is anders kunnen auto’s amper passeren in het dorp. Maar de kronkelweggetjes zijn het meer dan waard als we de Douro met alle wijnterrassen vanaf boven zien! Inmiddels is de temperatuur opgelopen tot 32 graden; een stuk warmer dan we aan de kust hadden. We rijden door het dorpje Pihnao voor een hotel, maar er is alleen een woonark te krijgen die ligt de deinen op de golven in de Douro. In het dorpje Folgasa vinden we een fijn hotel dat tegenover restaurant DOC van chef Rui Paula zit en een Michelin ster heeft. Helaas blijkt het restaurant volgeboekt… maar we worden gewezen op de 2 restaurants die ze in Porto hebben.

We rijden naar de wijngaard Quinta de Teda voor een proeverij. De wijnen zijn ok, maar niet meer dan dat. We eten bij een klein tentje vlakbij het hotel en raken op het terras in gesprek met personeel van een riviercruiseschip. Ze werken 7 weken aaneengesloten en zijn dan een week vrij. Best pittig! Met een totale rekening van 23,60 (inclusief een lekkere karaf wijn voor 3 euro!) zijn we waarschijnlijk iets goedkoper uit dan aan de overkant bij de sterrentent.

23 Sept

We hebben van een Duits stel gehoord dat ze door een sluis van ruim 30m hoog zijn gegaan en we zijn geïntrigeerd. We rijden er toevallig langs en het water in de sluis staat laag zodat we in de diepte kunnen kijken van bovenaf. De enorme sluis zit naast een stuwdam. Via deze weg verplaatsen de riviercruises zich die vanaf Porto komen. Het is enorm indrukwekkend!

Vervolgens door naar Lamego dat een mooi uitkijkpunt heeft vanaf een kerk waarvoor we eerst 600 traptreden moet lopen. Het is het meer dan waard als we het zicht over het oude centrum en de wijnterrassen zien!

Daarna rijden we door naar Porto. We krijgen de tip om de zonsondergang bij de oude Dom Louis brug te gaan kijken met uitzicht op de Douro en het oude centrum. We zijn in ieder geval niet de enigen! Er heerst een gezellige sfeer met live muziek.

Als we het centrum in lopen op zoek naar een restaurant komen we DOP tegen die ook van star chef Rui Paula is. Ze hebben nog een plekje om 21.30 uur; we’ll take it!

Het eten is voortreffelijk en de gekozen Albarino (Portugal!) uit een 50 pagina’s tellende wijnkaart smaakt geweldig. We voelen ons iets underdressed met slippertjes aan, maar de hoed van Karlijn trekt dat nog enigszins recht. Rui Paula komt nog even langs om te vragen of alles goed was en met een voldaan gevoel lopen we weer naar ons hotel!

24 sept

We wilden nog een nachtje langer blijven, maar helaas heeft het hotel geen plaats. Zaterdag is ook niet de beste dag om een hotel te zoeken. Gelukkig kunnen we de auto wel laten staan onder het hotel. We gaan even naar de wasserette aan de overkant en onderwijl dat de kleding gewassen en gedroogd wordt, kijken wij nog even een aflevering van onze guilty pleasureMarried at first sight. Binnen een uur staan we weer buiten en kunnen we aan een wandeltour door Porto beginnen. Het is een erg mooie stad, maar er lopen wel heel veel toeristen! Het vinden van een plekje op het terras van een restaurant om te lunchen is zo moeilijk dat we uiteindelijk echt bij een van de grote ’massaterrassen’ eindigen. We proberen het beroemde gerecht uit Porto; Francesinha. Het is een soort enorme tosti met ham, steak, brood, worst en kaas, in een soort jus/soep. Poeh dit is enorm machtig en niet voor herhaling vatbaar. At least we tried!

Einde middag rijden we in een half uur naar Esmoritz waar we een schattige Guesthouse hebben geboekt boven een treinstationnetje. Dat klinkt romantisch, maar de treinen rijden hier nog steeds, en alle treinen van Lissabon naar Porto komen hier langs. Als je de ramen dicht hebt, is het geluid gelukkig nog wel te doen. We eten bij restaurant Dona Xica en we bestellen als tip van een vriendin van Karlijn Arroz de Marisco. We krijgen een pan vol met (een hele) krab, lagoustines, inktvis, mossels, kokkels en rijst gesmoord in kruiden, tomaat en wijn. Het is bizar hoe lekker dit is!

25 sept

Wonderbaarlijk heeft zelfs Emile zonder oordopjes door kunnen slapen! We krijgen een geweldig ontbijt van onze hosts en ze doen er alles aan om het ons naar de zin te maken. Ze zijn zelf dol op reizen en hebben door op huizen en huisdieren te passen 3 maanden door Australië kunnen reizen. Dat concept spreekt ons wel aan!

We doen nog een wandeling door het natuurgebied dat achter het stationnetje loopt tot aan het verlaten strand. Esmoriz is erg mooi!