Puerto Princesa en Port Barton

Bedankt voor jullie leuke reacties :-)
5 Jan
Al vroeg op door de schorre haan die onder ons raam staat te kraaien! We lezen in de hotel reviews dat iemand daarover had geklaagd en die heeft 300 peso’s (€ 5,-) betaald om de haan als maaltijd te bereiden...- dat ging ons een beetje ver :-)
We pakken een tricycle naar de ferry en steken in 15 min over. We lopen binnen 10 min naar het airport en komen nog eerder aan dan de meisjes uit onze boot die onder begeleiding met een auto naar het airport worden gebracht.
We vliegen met AirAsia eerst naar Cebu, maar terwijl ons vliegtuig klaar staan bij de startbaan valt er iemand twee stoelen achter ons flauw waardoor we terug naar de gate moeten en de passagier met ambulance van boord gaat. Vanaf Cebu vliegen we door naar Puerto Princesa. We hebben enorm veel turbulentie en zijn blij als we weer aan de grond staan. Het is al in de avond en gelukkig hebben we een airport transfer van het hotel.
Bij binnenkomst worden we op een groot scherm aangekondigd en welkom geheten :-) Erg goed geregeld bij Holiday Suites en nog een mooie kamer ook! Inmiddels zijn we zo gewend aan de hitte dat we niet eens meer met een airco of ventilator aan slapen.

6 Jan
Tegenover het hotel zit een enorme mall waar je ook visum verlengingen kunt regelen. Echter deze blijkt op zaterdag niet open te zijn. Beetje apart want Filipino’s kunnen hier wel op zaterdag hun paspoort verlengen. We zitten een beetje in dubio want volgens info op internet is het een stuk goedkoper om even het land in en uit te vliegen dan een verlenging van een visum aan te vragen. Ons verblijf is namelijk zo lang dat ze een Filipijnse ID-kaart verlangen..
We overwegen nog om naar een soort gevangenis te gaan zonder muren; waar gevangenen in een soort dorpje werken en leven. Iedereen kan hier gewoon binnen lopen. Ze zijn opgedeeld in gradaties van de zwaarte van de straf en dat is zichtbaar aan de kleur van hun t-shirt. We horen er wisselende verhalen over, want in het ene geval vertellen de gevangen mooie verhalen en doen dansjes en in andere gevallen voelen mensen zich onder druk gezet om iets te kopen (bijv sigaretten of souvenirs). We besluiten om het niet te doen; voelt een beetje gek.
We relaxen bij ons heerlijke zwembad en pakken ‘s avonds een tricycle om naar een restaurant in het centrum te gaan (uit de Lonely planet). Het blijkt helaas dicht te zijn, maar als we een rat zien lopen is het maar goed dat deze dicht is ;-) we lopen nog een stukje verder en zien een ander leuk tentje. Hier komen we een NL stel tegen die we gisteren op het airport zagen. We drinken gezellig een drankje samen en pakken de tricycle weer terug.

7 Jan
Al vroeg uit bed om naar de Underground River in Sabang te gaan. Dit is 1 van de 7 nieuwe natuurlijke wereldwonderen. We moeten er alleen wel iets voor over hebben, want de reis duurt 1,5 uur in een mini-van over kleine bergachtige weggetjes en daarnaast is het behoorlijk oncomfortabel omdat we onze benen niet kwijt kunnen en de stoelen te klein zijn. Ter plekke varen we in 20 min naar de ingang van de rivier en daar stappen we in een roeibootje. Tussendoor lopen we een paar honderd meter door de bush en zien we apen en grote leguanen lopen.
De rivier is 8 km ondergronds en gedeeltelijk bevaarbaar. Hiermee is het ook de langste ondergrondse rivier ter wereld. De rotsen aan de binnenkant zijn erg indrukwekkend en kleurrijk in allerlei vormen. Ook een aantal grote hoge kamers (tot wel 40m hoog!) zijn er in de grot waar ook een hoop vleermuizen wonen. Mond dicht als je naar boven kijkt!
Na 40 min staan we weer buiten en brengt de boot ons weer terug. Wat een geweldig natuurverschijnsel! Inmiddels staat onze tourguide Angela alweer klaar om ons te begeleiden naar het lunchbuffet. Gelukkig hebben we geen stickertje opgeplakt gekregen ;-)
Helemaal gebroken van de wederom bergachtige tocht komen we weer aan in ons hotel en doen eerst een tukje. Om vervolgens in het nr 4 restaurant van TripAdvisor te gaan eten (La Terrasse) waar zelfs voor onze tassen een stoel wordt aangeschoven. The cannelloni is delicious!

8 Jan
Om 9.50 uur staan we voor de mall te wachten totdat deze open gaat. Na het volkslied, waarbij iedereen gaat staan, wordt het geopend en gaan we direct naar het visumbureau. We krijgen binnen 5 min te horen dat we maar beter even het land uit kunnen vliegen, omdat de kosten erg hoog zijn voor verlenging. Dan maar een Visa-run boeken. Inmiddels staat er een rij tot aan buiten het kantoortje achter ons. We pinnen nog even, want de komende tijd schijnen we weinig tot geen pinautomaten tegen te komen.
Terug in het hotel checken we uit en pakken een tricycle naar het busstation waar een mini-van naar Port Barton moet vertrekken. Aangekomen bij de enorm grote onoverzichtelijke busterminal staan er allemaal schreeuwende mannetjes, die bijna onze backpacks van de tricycle aftrekken om ons in hun mini-van te laten meerijden. Gelukkig is onze tricycle driver alert genoeg om ons bij de juiste mini-van af te zetten.
Het busje gaat uiteraard pas weg als we helemaal vol zitten en we hebben de twee beste plekken in het busje (ervaring van de dag ervoor). De reis duurt 3 uur door enorm mooi bergachtig landschap met rijstterrassen en gedeeltelijk over ongeasfalteerde wegen. Onderweg is er nog een checkpoint omdat we geen mango’s mogen vervoeren voor de fruitvliegjes. Aangezien het heel erg heeft geregend zijn de ongeasfalteerde wegen veranderd in een modderpoel! De chauffeur heeft hier duidelijk ervaring mee, want het lijkt wel alsof we met een 4wheeldrive hier soepel doorheen gaan (terwijl tricycles vast zitten in de modder en passagiers aan het duwen zijn).
We worden afgezet bij het strand in het kleine kustplaatsje Port Barton. Het heeft een mooie baai waar ook een aantal hotels aan zitten. Direct valt de relaxte sfeer op! We lopen over het strand op zoek naar een hotel, maar het is blijkbaar nog steeds hoogseizoen hier. Na ongeveer 10 hotels vinden we een kleine bungalow. De meeste accomodaties hebben hier alleen stroom tussen 18-24 uur en een warme douche is ook niet te vinden. Voor de 2e en 3e nacht boeken we al een ander hotel aan het strand die de hele dag stroom en WiFi heeft.
We drinken een biertje aan het strand en nemen een duik in de zee. Echt heel chill hier! Ook opvallend is dat we hier in 1 dag een stuk of 12 Nederlanders zien, wat meer is dan we in een hele maand hebben gezien! Daarnaast is er geen enkele Koreaan hier; zij houden kennelijk van meer luxe...We eten een hele goede steenovenpizza (van 60cm doorsnede!) bij Gorgonzola Pizza en het is bizar hoeveel aandacht hier besteed wordt aan het bereiden van het eten! We drinken nog iets bij een soort reggaebar met live muziek op het strand en rollen ons hutje in. Hier kunnen we wel een paar dagen blijven..

9 Jan
We ontwaken met enorm veel dierengeluiden van hanen en honden! Niet echt geweldig geslapen in ons kleine bedje met muskietennet, maar het was maar voor 1 nachtje. We pakken de backpacks en lopen naar Summer Homes. Hier staan ze al te wachten op ons en er was al iemand naar ons oude hotel gestuurd om te checken of we wel zouden komen. Ze hebben een mooie tuin aan het strand waar ook strandbedjes staan. Hier kunnen we de dag wel doorbrengen! Het weer is top en we raken in contact met een stel uit Zwitserland, waarvan zij al een paar maanden aan het reizen is. Emile is inmiddels lid van de FB pagina
Filipijnen NL en daar worden allemaal tips en vragen over de Filipijnen geplaatst. Ook een vraag of iemand een kaartje wilde leggen die avond in Port Barton. Zodoende zit Emile later met de Zwitser en 2 NL jongens te pokeren met bierdopjes omdat er onvoldoende muntgeld is ;-) Emile trekt die arme backpackers helemaal leeg. Wanneer de tent aankondigt te gaan sluiten, gaat Karlijn alvast terug naar het hotel. Wanneer we voor de eerste keer sinds een maand niet bij elkaar zijn, treft ze juist een grote kakkerlak in de badkamer aan!
Ze appt Emile maar die is inmiddels naar de reggaebar verhuist om een rondje te geven van zijn gewonnen peso’s, en kijkt niet op zijn telefoon. Een uur later kan Emile de held uithangen door het beest te vangen in een glas en hem buiten los te laten. Eindelijk kunnen we slapen :-)

10 Jan
Vandaag gaan we eiland hoppen! Om 9 uur vertrekken we met een Banka boot, 5 andere toeristen en factor 50 opgesmeerd richting een paar mooie snorkelspots. Wanneer we met een grote seaturtle aan het snorkelen zijn kan de dag niet meer stuk! Ook het koraal en de vissen zijn erg mooi. De tourguides bereiden een lunch voor ons klaar op Paradise Island met vers gevangen vis op de BBQ. We komen een stel uit UK tegen die al even aan het reizen zijn en na de Filipijnen een fietsvakantie gaan doen in Nieuw Zeeland. We besluiten met z’n vieren nogmaals bij Gorgonzola te gaan eten, omdat het zo goed was. We hebben een tafel buiten, maar in het donker is het niet zichtbaar dat er een grote diepe geul onder de tafel door loopt. Taniel valt er met 1 been in en maakt een behoorlijke klap op zijn knie. Hij is behoorlijk van de kaart en er komt een personeelslid vragen of het wel goed gaat...
Gelukkig maken de grote pizza’s een hoop goed ;-) vervolgens nog even een drankje bij de reggaebar waar een hondje zo gek op Karlijn is, dat hij op onze tafel springt en wil knuffelen.

11 Jan
We proberen een paar vluchten te boeken, maar het internet is hier zo langzaam dat het uren duurt. Volgende week doen we een visum-run van 2 dagen naar Singapore. Hier bezoeken we een studievriend (Victor) van Karlijn. Zodoende krijgen weer een visum van 30 dagen voor de Filipijnen.
We lopen langs Gorgonzola en zien dat ze de geul aan het afdekken zijn met beton; is de val toch nog ergens goed voor geweest....
We boeken een mini-van om de volgende ochtend naar El Nido te gaan in het noorden van Palawan.