Bulgarije

2 - 3 okt

We verlaten Moldavië via het zuiden om weer naar Roemenië te gaan. De grenscontrole is uitgebreid waarbij ook de kofferbak open gaat. Een bekende plek is de Donau Delta, een enorm natuurgebied waar veel vogels broeden, waaronder ook Great White Pelicans. Echter doordat het seizoen een beetje over is, zijn de verhalen wisselend. Sommige mensen zitten 8 uur in een (koud) bootje om weinig te zien. Na de overnachting in Tulcea besluiten we geen tour te doen en door te rijden richting de Zwarte zeekust in het zuiden, waar alles blijkt uitgestorven na de zomer. Ook het oude hippiedorp Vama Veche is compleet dichtgespijkerd. En dat terwijl het weer nog niet eens zo slecht is...

We rijden door naar Bulgarije waar de grensovergang nog weer strenger is; meerdere personen controleren de kofferbak en nu ook een paar vragen erbij. Wellicht had het geholpen als Emile zijn vakantiebaard een beetje had getrimd en zijn zonnebril had afgezet…
Gelukkig kunnen we na 20 min weer verder. Eerst komen we langs een paar (nu nog) kleinere kustplaatsjes aan de Zwarte zee. In Mamaia worden enorm veel hoge appartementencomplexen uit de grond gestampt. We zien billboards met appartementen te koop vanaf 40.000 euro. Zou dit het nieuwe Spanje worden? Nu het laagseizoen hier begonnen is, ziet het er een beetje troosteloos uit.
Op naar Varna; een stad aan de Zwarte zee waar we midden in het centrum hotel Imperia op het oog hebben. Het hotel is enorm kitsch gestyled met witte marmeren vloeren, romeinse zuilen, kroonluchters die te laag hangen waardoor je moet bukken en zelfs een goudkleurige barok spiegel aan het plafond boven het bed. Overal waar je kijkt hebben ze dezelfde stijl gebruikt, en alles is neo-klassiek wit met goud(kleur). Well done, we’ll take it.

De stad Varna heeft een mooi oud centrum en is een belangrijke havenstad. Het heeft een park van 8 km lang aan de zee en een schoon strand met veel strandtentjes. In de zomer zal het hier wel overspoeld worden door toeristen. Wanneer we naar de haven lopen blijken er Europese zeilwedstrijden te zijn. We zien voor het eerst in tijden Nederlandse nummerborden van een aantal zeilers. We merken tijdens onze reis dat er veel restaurants die we uit de Lonely planet aangeraden krijgen zijn gesloten. Waarschijnlijk de gevolgen van Corona en het gebrek aan efficiente steunmaatregelen.


4 okt

Het is 20 graden met volop zon en we wandelen nog een rondje door het gigantische park van Varna en nemen plaats op het strand bij een strandtent met uitzicht op de zeilwedstrijden. Wat een heerlijkheid!

‘s Middags rijden we naar Velino Tarnovo, wat de voormalige hoofdstad was van het Tweede Bulgaarse Rijk. Het oude gedeelte van de stad is gesitueerd op 3 heuvels, waarbij er op eentje het oude paleis van de Bulgaarse heersers staat met een dikke muur eromheen. We hebben een hotel in het midden van het oude centrum gezien, maar de oude kinderkopjes samen met de smalle straatjes die steil naar boven gaan maken het tot een uitdaging om er te komen. De koppeling van de BMW vindt het ook niet echt leuk en stinkt een uur in de wind als hij op zijn parkeerplek staat. In de avond kiezen we voor een restaurantje dat naast geweldig eten ook een terras met uitzicht over de vallei met de rivierkronkel heeft. Wat geweldig! Echt genieten!


5+6 okt

Al vroeg uit de veren om het paleis te bekijken. Het is vrijwel uitgestorven! Wederom valt het ons op dat de restauratie van oude gebouwen onvoldoende in de oude stijl worden gedaan. Overduidelijk zie je wat nieuw en oud is, doordat er een andere soort stenen gebruikt wordt. Boven op de top van de heuvel hebben ze het paleis niet hersteld, maar een nieuwe kerk gebouwd in de jaren 80. Ondanks het prachtige uitzicht over de omgeving, zijn we daarom iets teleurgesteld over een van de grootste toeristische trekpleisters van Bulgarije.
We raken in gesprek met een Roemeens koppel dat op vakantie is in Bulgarije. Ze laten geweldige foto’s zien. Eindelijk iemand die een beetje Engels spreekt!

We zetten koers naar Sofia waar we voor 2 nachtjes een appartement hebben gehuurd in het centrum. Emile kan nog even werken en het is erg fijn om een eigen wasmachine (plus een volledig appartment om te drogen) te hebben!
We lopen door het centrum en m.n. de enorme kathedraal is een eyecatcher. We zien wel heel veel zwervers in de verschillende parken. Die zijn we tot nu toe nog niet zoveel tegengekomen. Dichtbij ons appartement zit een park met veel tappunten voor koud maar ook warm water uit een thermale bron. De hele dag door zijn hier mensen enorme hoeveelheden flessen water aan het vullen. De opgegraven romeinse ruïnes zijn ook hier weer gedeeltelijk opgebouwd met nieuw uitziende stenen. Het ziet er echt niet uit! De avonden eten we in een van de vele leuke tentjes hier in Sofia. Niet dat we wat tekort komen, het eten is hier in de balkan tot nu erg goed en ver boven onze verwachting.


7 okt

We rijden richting het zuiden waar we de beroemde Rila monastery gaan bekijken die gebouwd is in de 10e eeuw. Het is een enorm indrukwekkend complex waar de monikken al meer dan een millennium wonen en dienst doen. Je vraagt je af hoe ze hier vroeger alle bouwmaterialen hebben gekregen. Het klooster ligt namelijk midden in een enorm natuurgebied. Doordat de wegen in Bulgarije zo goed zijn, is het tegenwoordig allemaal super bereikbaar. Sowieso valt het ons op dat we vrijwel alleen maar over gloednieuwe snelwegen rijden.

‘s Avonds slapen we in het dorpje Melnik wat midden tussen de zandstenen bergtoppen ligt. We doen een wijnproeverij met een geweldig uitzicht over het dorp en de bergtoppen. We spreken de norse wijnmeneer en een leuk Bulgaars stel dat in Canada woont. In deze omgeving is veel landbouw waaronder uiteraard ook weer druiven. Melnik is een van de meest bekende wijnstreken van Bulgarije. Hier smaken de tomaten naar een tomaat, de komkommers naar komkommer en de meeste wijnen.. nou ja, naar Bulgaarse wijn.
(Eerlijk is eerlijk: onze herbergier had nog wel karafje zelfgemaakte wijn die ons wel kon bekoren, maar die wijnproeverij met uitzicht raden we alleen aan voor het uitzicht…..)