Turks and Caicos Islands

Link naar Polarsteps met kaart en foto’s:
https://www.polarsteps.com/KenE/3221775-caribbean-season-2/0-?s=2238B9AB-7FA2-46CD-8768-8FFA1D34924F

Leuk dat jullie ons allemaal weer volgen en bedankt voor de reacties!
12 feb
Om 6 uur ‘s ochtends lopen we richting de Fish fry naar de hoofdweg en richting vliegveld te gaan. Precies op dat moment komt er al een redelijk volle bus voorbij waarbij de chauffeur ons met de backpacks nog wel inpropt. We vliegen met InterCaribbean airways eerst naar Providenciales en een aantal uur later een binnenlandse vlucht naar Grand Turk op de Turks and Cocaiseilanden. Grand Turk is een heel klein eiland van 10 km lang. Het is redelijk vlak en vrij dor, maar omgeven door een schitterende turquoise zee. Het heeft minder dan 5000 inwoners. Sommige mensen denken dat Colombus hier -misschien- als eerste voet aan wal zette na zijn grote overtocht. Aangezien er geen echte adressen zijn moeten we tegen de taxichauffeur de naam van de host zeggen. Alleen blijkt Justus er niet te zijn, alleen zijn Rotweilers in de tuin...Een buurman zegt dat Justus in het ernaast gelegen ziekenhuis werkt, dus Emile laat hem daar oproepen. En dan kunnen we eindelijk onze kamer voor de komende vier dagen betrekken! Justus heeft ook nog een andere gast; hij volgt 2 maanden een duikinstructeurs-cursus. We doen even boodschappen en schrikken weer van de prijzen; een netje mandarijnen voor USD 12! Tja, bijna alles wordt geïmporteerd en alle belasting is hier op goederen (geen inkomstenbelasting).. Vervolgens lopen we naar het dorpje op zoek naar een restaurantje en komen uit bij Osprey. Een gezellig terras aan het strand en er is vanavond BBQ-night. De enige vrije plek is aan de bar en we bestellen lokale ‘i-ain-ga-lie’ biertjes met tonijnsteak. We raken in gesprek met Paul en Jack uit UK die hier tijdelijk werkzaam zijn. Ze vertellen uitgebreid over het leven hier op het eiland en de verschillen tussen rijk en arm. Het toeval wil dat ze gestationeerd zijn naast het gebouw als waar wij over vier dagen een Airbnb hebben gereserveerd (op het andere eiland Providenciales). Ze bieden aan ons een tour over het eiland te geven en we mogen ze zelfs bellen als we van het AirPort gehaald moeten worden (taxi’s zijn daar heel prijzig). Einde van de avond lopen we met een lampje terug naar onze Airbnb (25 min) en het is uitgestorven op straat. Onze aardige host Justus is thuis nog op ons aan het wachten.

13 feb
We wandelen bijna 5 km naar de oude vuurtoren in het noordelijkste puntje van het eiland. Onderweg worden we gepasseerd door golfkarretjes en ‘vee-vervoer-busjes’ met cruiseschippassagiers. Helaas kunnen we de vuurtoren niet in vanwege restauratiewerkzaamheden. We drinken een koud colaatje en bekijken het uitzichtpunt vanaf de rots. Terug lunchen we bij Arches; een restaurant op het hoogste punt op het eiland met een geweldig uitzicht! De eigenaresse vertelt dat er regelmatig walvissen dicht langs de kust zwemmen en laat een geweldig filmpje hiervan zien. Over het hele eiland lopen wilde ezels en paarden (ook over de weg). Ook zien we een tour met een stuk of 20 golfkarretjes verkleed als kleine Hummers. Alles voor het toerisme...

Eenmaal terug in onze Airbnb hebben we nog een interessant gesprek met Justus; hij vertelt over hoe afschuwelijk het is om een orkaan mee te maken. Hij is een jaar jaar of 55-60 en heeft er al een aantal meegemaakt. Elke orkaan is anders en je weet niet of je het overleeft...

14 feb
Na het ontbijt lopen we naar het gemoedelijke ‘centrum’ van Cockburn Town, de hoofdstad van het land. Het is allemaal erg ruim opgezet en er is vrijwel geen pand dat hoger is dan 2 verdiepingen. We zien 2 ezels die midden op straat aan het spelen/paren zijn. Het is zo grappig dat je ze overal tegen komt! Er zitten een paar kleine guesthouses en restaurantjes. We strijken neer bij de Sandbar met een geweldig uitzicht op de baai waar maar één catamaran voor anker ligt met een NL vlag! Na een heerlijke valentijnslunch lopen we verder naar het noorden langs het strand en gaan bij Bohio nog aan de bar zitten. We raken in gesprek met een Amerikaans stel dat hier een paar dagen op vakantie is en een snorkeltour gaan doen (500m uit de kust naar het reef).

15 feb
We kunnen bij Justus gelukkig even wat kleding wassen! Daarna gaan we richting het zuiden lopen. Net als gisteren loopt hetzelfde zwerfhondje gezellig een stukje met ons mee. Na 6 km arriveren we bij Jack’s Shack; een populaire tent onder cruiseschippassagiers. Ondanks dat het pas 11 uur is, zit iedereen aan het bier! Als lunch nemen we Jerk chicken met een heerlijk scherpe BBQ-saus en we hebben gelijk een bedelend hondje naast ons. We lopen in de middag richting Margaretville en nemen plaats in een barretje bij het strand. Dit is waar de meeste cruiseschippassagiers de hele dag verblijven, de stranden en de winkels voor het cruiseschip. Het terrein is omringd met een hek met een bord erop dat indien je je buiten het hek begeeft; dit op eigen risico is. Wat een bangmakerij op dit gemoedelijke eilandje! Ze willen gewoon niet dat je iets buiten hen om regelt...We lopen eind van de middag weer terug en strijken neer op het terras van Osprey en kijken naar de zonsondergang. Helaas weer geen walvissen gespot...
Wanneer we naar huis lopen komen we hetzelfde hondje tegen en die stelt ons enthousiast voor aan een vriendinnetje. Samen lopen ze kilometers met ons mee. Zelfs als we het supermarktje ingaan staan ze samen voor de deur te wachten! Ze steken continu de straat over terwijl er veel auto’s rijden. Je houdt je hart vast dat er eentje onder komt... Na 20 min zijn we thuis, maar ze willen eigenlijk mee. Best gek eigenlijk, want we hebben ze geen eten gegeven.

16 feb
We spenderen onze laatste uurtjes op dit eiland op het strand bij Bohio. Emile snorkelt 500m naar het reef en ziet een paar zeeschildpadden en een barracuda in het belachelijk blauwe water.
We lunchen op het terras en gaan richting airbnb om te douchen en in te pakken. Justus heeft een taxi geregeld en we vliegen in 20 min naar Providenciales. We ontvangen een berichtje van Jack (die we op Grand Turk hebben ontmoet) en hij blijkt al op het AirPort te zijn. Hij brengt ons naar de airbnb en laat zien waar zijn kantoor is. Wat een geweldige service!
Onze airbnb is gevestigd in een oud kantoorpand waar allemaal nieuwe kamers in worden gemaakt. Enige nadeel van onze kamer is dat er geen raam in zit, maar de prijs/kwaliteit is uitmuntend. Een van de hosts is een private chef die op luxe feesten en in villa’s wordt ingehuurd om te koken. Onze andere host Manuel wijst ons meteen naar het mooie Sapodilla strand waar we nog net van de zonsondergang kunnen genieten.
Op het strand raken we in gesprek met een Amerikaans koppel die hier al tien jaar komen en sinds 8 maanden permanent hier wonen. Zijn bedrijf zit in Miami, maar hij werkt vanuit hier en dat bevalt prima. Eenmaal thuis heeft Hermes net op een feest gekookt en we mogen een aantal dingen proeven onder het genot van wijn en rum. Very delicious!
De andere gast die hier verblijft is Roland, een Duitse piloot van rond de 50 jaar die sinds kort bij Intercarribbean airways werkt. Hij wacht totdat zijn appartement in het andere gebouw is verbouwd. Moe gaan we naar ons bedje.

17 feb
Hermes heeft een heerlijke smootie gemaakt. Hij en Manuel komen oorspronkelijk uit Venezuela, maar vanwege de slechte omstandigheden in dat land zijn ze vertrokken. Hermes vertelt dat hij hier in twee dagen meer verdient dan zes maanden in zijn thuisland. Het hotel wat ze nu bouwen is een oud kantoorpand, dat in een paar weken (!) wordt omgetoverd tot een stuk of 12 kamers. Er wordt wel even iets anders gebouwd dan bij ons thuis, geen regels voor brand, lichtinval of ventilatie. Gewoon een paar lichte wandjes onder het systeemplafond, verfje erover, airco+bed erin en klaar!

We starten de dag met een wandeling langs de schitterende villa’s die hier op de Chalk Sound gebouwd zijn. Een aantal staan aan de mooie baaien aan de ene zijde, een aantal langs het natuurgebied aan de andere kant. We lopen een bergje op voor een uitzichtpunt. Echt heel mooi! Vervolgens richting Taylor bay dat iets rustiger is dan Sapodilla bay. We lunchen bij Las Brisas met een geweldig uitzicht op de blauwe binnenwateren. Vervolgens lopen we naar het pand naast onze Airbnb waar Jack en collega’s aan het werk zijn.

We krijgen een lift naar het ‘wereldberoemde’ Grace Bay; een populaire strip met zeer luxe resorts en winkels, aan een uitgestrekte baai (Google voor foto’s). We nemen afscheid van Jack en wandelen langs het uitgestrekte strand waar veel mensen zitten. De strip van Grace Bay doet erg Amerikaans aan. We vinden eigenlijk de 2 kleine baaien die bij onze airbnb zitten een stuk mooier.... Op een terrasje met een zanger, die amper de tekst van een liedje kent en ook nog vals zingt, drinken we een biertje voordat we met een taxi naar onze airbnb gaan. Emile maakt de hier veel gegeten macaroni and cheese! Vroeg naar bed, want morgenochtend naar Puerto Rico!