Anguilla en St Barth

9 mrt - Hung over on Anguilla
Met de ferry vanuit St Maarten arriveren we in 25 min op Anguilla. Anguilla ligt net ten noorden van Sint Maarten en staat bekend om zijn schitterende stranden en tranquillo vibe. Bij de douane moeten we aangeven waar we verblijven en door alleen Keithroy’s voornaam te zeggen van de airbnb weet de douane al genoeg! Iedereen kent elkaar op dit eiland dus :-) We hebben via onze airbnb host een auto gehuurd die bij de ferry Port klaar staat. Alles gaat vrij soepel en de vrouw van het verhuurbedrijf kijkt alleen raar op als we foto’s van de bestaande schade nemen. Net zoals op de UK Virgin Islands, moeten we de auto achterlaten met de sleutels erin. We moeten een rijbewijs kopen voor USD 15 en dan kunnen we de weg! Nu moeten we links rijden en hebben het stuur rechts om het makkelijk te maken (not). Hierdoor zitten de richtingaanwijzer en de ruitenwisser ook verwisseld, waardoor Emile voor iedere bocht steevast de ruitenwisser aanzet.. :-)

We zetten koers naar het dorpje ‘the Valley’ waar onze airbnb zit en worden vriendelijk ontvangen door Alice. Ze is een gepensioneerde politievrouw en woont met een aantal familieleden in dit grote huis. Haar neef Keithroy heeft haar overgehaald om de airbnb te gaan doen. Het heeft een leuke indeling; de grote woonkamer ligt in een soort kuil in het midden en rechts zit met 3 stappen omhoog de keuken en een paar slaapkamers en links 3 stappen omhoog de rest van de slaapkamers en onze badkamer. Onze kamer is enorm en de schade van de orkaan zie je eigenlijk alleen terug aan de ijzeren plinten van de kast die roestig zijn. We gaan even boodschapjes doen bij de grootste supermarkt op het eiland. Vervolgens naar Shoal Bay wat een picture perfect strand heeft. We strijken neer bij Madearimam en raken in gesprek met een US stel dat hier al 5 jaar komt. Ze zijn verbaasd over de politiek in US en hopen dat er dit jaar een andere president wordt gekozen. We eten een geweldige lobster tagliatelle! Maar we taaien vroeg af, want 3 dagen feesten heeft erin gehakt bij deze 40-plussers! Thuis ontmoeten we Keithroy die nog een aantal tips heeft voor mooie baaien.

10 mrt - de Bob Dylan van Anguilla

We ontdekken rond half 12 dat er een gebouw van een oude plantage te bezichtigen is tot 12 uur. Snel even ontbijten en erheen. Echter blijkt het al dicht te zijn. Vervolgens maar naar het aparte kerkje ernaast waar een kleine kunsttentoonstelling is. Dan door naar het enige museum op dit eiland Heritage Collection Museum. Het gaat o.a. over het ontstaan en de gevechten die nog vrij recentelijk zijn gevoerd om dit kleine eiland. Met die 17 duizend inwoners zijn ze erg gebrand op hun zelfstandigheid! Er is ook veel gebeurd in de afgelopen zestig jaar, voor die tijd hadden ze hier nog geen stromend water of electra. Einde middag gaan we richting Bankie Banx’s Dune Preserve. Dit is de strandtent van de legendarische reggae/rockster Bankie Banx en misschien wel de enige Anguilliaan die ooit internationale bekendheid heeft verworven. Wij kenden hem niet, maar toeval wil dat er live muziek blijkt te zijn en dat Bankie Banx zelf gaat optreden! Het houten strandhutje is redelijk gevuld en we nemen plaats aan de bar. We krijgen nog een verjaardagstaart van een Canadese man die hier zijn verjaardag viert en we ontmoeten Gaby; een Nederlandse die hier al jaren woont en les geeft op het eiland. Op de vraag hoe ze het vindt zegt ze: “In het land van de blinden is één oog koning”. De sfeer op dit eiland is heel ontspannen en het lijkt een grote familie. De oude rocker met zijn zware stem geeft een goeie vibe hier. We halen op de terugweg nog even een heerlijke roti bij de Roti hut en kijken thuis nog even een aflevering Boer zoekt vrouw (we moeten wel bijblijven natuurlijk!).

11 mrt The beach is calling and we must go...

Vandaag gaan we strandjes hoppen, ofwel de Crown Jewels van Anguilla bekijken. We starten bij Maunday’s bay; een super wit strand met een schitterende helderblauwe zee. Het strand is redelijk leeg is en er ligt 1 prachtig resort omheen. Later zien we op booking dat een nacht verblijven hier USD 1800 kost! Ons Nissan micraatje brengt ons naar nog een stuk of drie schitterende baaien; het houdt niet op. Wat opvalt is dat er vrij weinig toeristen zijn op dit eilandje van 20 bij 5 km. Ook het verkeer is super rustig en laid-back; sneller dan 50 km/u hoef je niet te rijden en het lijkt alsof niemand ergens op tijd hoeft te zijn. ‘s Avonds bekijken we de sunset bij de Sandbar, waar we wat lekkere hapjes eten met een frozen rum punch. Eenmaal thuis eten we samen met Alice het restje roti van gisteren en ze geeft ons nog wat Sheppards pie die ze heeft gemaakt. Weer een geweldig dagje op een heerlijk eilandje!

12 mrt - Terug naar de bewoonde wereld

We nemen afscheid van Alice en Keithroy. We voelden ons echt thuis! We gaan nog even naar Cove Bay en eten nog wat bij de Rendevouz Bay als afsluiter. Vervolgens laten we de auto achter op het parkeerterrein naast de Ferry poort met de sleutels erin. Wanneer we de ferry op stappen begint het te regenen; goede tijd om weer naar St Maarten te gaan!
Blanche is even in haar doktersjas naar huis gekomen om ons de sleutels te geven, maar moet gelijk weer weg. Ze heeft ook weer een extra kamer klaargemaakt om op Airbnb te verhuren. We boeken nog de laatste vlucht naar St Eustatius, want we kunnen niet mee op de cargo ferry. Vervolgens gaan we nogmaals bij O plongeoir eten! Sushi en mosseltjes!

13 mrt - St Barth
Vroeg uit de veren, want we maken een dagtocht met de ferry naar St Barth. Het prachtige eilandje heeft veel luxe grote jachten in de haven liggen. Het grootste hotel heeft maar 60 kamers. De sfeervolle winkelstraten met voornamelijk dure merken zijn echt weer van een ander kaliber dan de voorgaande eilanden. We hebben nog even gekeken naar een airbnb, maar de prijzen kwamen uit tussen de 900-9000 per nacht! Dan maar een dagtocht. We lopen eerst door het hoofdstadje Gustavia. Dit plaatje ligt rond de haven met allemaal superyachts en heeft allemaal kleine mooie straatjes met de duurste winkeltjes van Hermes tot YSL. Dan naar het fort met een mooi uitzicht over de baai en lopen we over de berg heen naar St Jean. Achter de berg ligt een zeer korte landingsbaan waar een aantal kleine vliegtuigjes en helicopters landen. Het hek om de airstrip heen is bij het strand nog maar een loshangend touw, waar je gewoon onderdoor kan. We lopen over het mooie strand en installeren ons in de schaduw van een paar palmen. We zwemmen en relaxen voordat we einde middag weer de berg overlopen naar de ferry. Aangezien onze internet bundel in St Barth en het Franse gedeelte van St Maarten geldig is, volgen we het Corona nieuws op de voet. Het is voor ons heel onrealistisch wat er in Europa aan de hand is....
Aan het einde van de dag eten we gezellig met een Amerikaans koppel op een van de Franse terrasjes in Marigot.

14 mrt - Emile is jarig!

Onze plannen om het noorden van het Franse gedeelte te verkennen vallen in het water door de regen. Dit is de pas de tweede keer in vijf weken dat we belemmerd worden door regen (eerste keer was in het regenwoud van Puerto Rico). Nadat Blanche hoorde dat Emile jarig was, maakte de schat gelijk een bananentaart! Ontzettend lief!

Het einde van de middag drinken we een borreltje tijdens het happy hour bij de Soggy Dollar Bar. Aan de bar zitten een aantal locals, waarmee we in gesprek raken. Het zijn grijze zeelui die al decennia op een zeilboot wonen en hier aan een mooring liggen in de baai. Nadat we praten over de onzekere vluchten wegens Corona komt een van de mannen (Desmond) op ons af: “if ya ever get stuck on one of the islands, give me a call. I can get ya guys off”. Het is een kranig grijs mannetje en hij vertelt dat hij een 42 voet catamaran heeft en tijdens een van de laatste orkanen vijf dagen op zee zat. In zijn eentje. Fijn om een backup te hebben.

Daarnaast komen we nog een Amerikaans stel van 42 tegen (die met pensioen zijn) en al vier jaar zeilen, en zien we Eric de NL duikinstructeur ook weer. Met Eric gaan we gezellig nog even een falafel eten. Het was weer ouderwets gezellig aan de Nederlandse kant!

15 mrt - Lockdowns komen dichterbij

Vroeg op, want de ferry naar Saba gaat. Voordat we vertrekken krijgen we te horen dat Saba vanaf morgen op slot gaat (om het eiland te beschermen tegen Corona) en we geen ferry meer terug kunnen nemen. Vandaag is de laatste dag. We hebben nog geen nieuws van Winair, waarmee we van Saba zouden vliegen aanstaande woensdag, dus we besluiten het er maar op te wagen en geen terugreis met de ferry te boeken. We hebben immers het nummer van onze Desmond... :-)