Grenada
Door: K&E
Blijf op de hoogte en volg Emile
17 Februari 2019 | Granada, Carriacou Island
11 feb
Wekker staat om 6 uur, want we vertrekken naar het eiland Carriacou in Grenada. Onze chauffeur staat al 10 min voor afgesproken tijd het hele guesthouse wakker te toeteren. Wanneer we bij ons bootje aankomen blijken er maar 5 passagiers te zijn op de kleine boot Lady JJ en wat vracht. De overtocht duurt ruim een uur en er zijn hoge golven, maar onze schipper Troy is duidelijk ervaren! Eenmaal aangekomen worden we in een busje naar de immigration gebracht (we zijn dus al het halve eiland over voordat we inklaren..:-)..) en we lopen richting Ades dream guesthouse wat in Lonely Planet wordt aangeraden. Dit zit midden in het centrum en heeft nog plaats. Na de lunch gaan we naar de Tourist Office om wat meer info te krijgen. Ik denk dat we zelden zo vriendelijk zijn geholpen; met al het geduld legt ze alles uit wat we kunnen doen. We lopen over het strand richting Paradise Beach. We passeren een schip wat hier jaren geleden is aangespoeld. Aangezien het strand hier ophoudt en overgaat in een Mangrove, lopen we door de Mangrove verder. De gaten in de grond geven in ieder geval aan dat hier best grote beestjes leven. We lopen maar snel door ;-) En dan komen we eindelijk bij Paradise Beach aan! Het is een mooie baai (weinig toeristen) met uitzicht op het onbewoonde Sandy island met alleen palmbomen. We gaan even een drankje doen bij een strandtentje en houden eind van de dag een busje aan om ons weer terug te brengen. We strijken bij ons guesthouse neer op een groot balkon voor de zonsondergang met een flesje wijn, maar het is helaas iets te bewolkt. We liggen weer vroeg in ons bedje!
12 feb
Wanneer we een ontbijtje maken in de gezamenlijke keuken, raken we in gesprek met een Belgisch stel die voor onbeperkte tijd aan het reizen zijn. Ze doen dit iedere keer door te liften op boten en zijn op deze wijze de atlantische oceaan op een catamaran over gestoken. Momenteel zijn ze op zoek naar een lift richting Zuid-Amerika en gaan vandaag weer naar de haven toe om een oproep te doen. Poeh en wij maar denken dat wij avontuurlijk zijn ;-)
We pakken een busje naar Windward (andere kant van het eiland) om naar een traditionele schepenbouwer te gaan. De ‘scheepswerf’ is niet meer dan een stukje van de kust met een hek erom heen, en een hoop zooi. Dit schijnt een van de laatste plekken in de wereld waar ze nog houten schoeners maken. Er wordt al een paar jaar gewerkt aan een enorm schip en alles is handwerk! Er is ook een film over deze boten gemaakt, genaamd “Vanishing Sails”. We ontmoeten Jason en hij vertelt ronduit over het maken van het schip. Zoals wel vaker loopt er heel gezellig een hondje met ons mee die graag aandacht wil. Op de terugweg laten we de bus een beetje omrijden door ons af te laten zetten bij het ziekenhuis, omdat het een geweldig uitzicht heeft op de baai waar wij zitten. We lopen een paar km downhill en gaan even lunchen/avondeten bij Big Citi; een heel leuk klein strandtentje, dat helemaal verstopt zit en een goede open keuken heeft.
We relaxen op het strand en bij thuiskomst gaan we nog even kaarten.
13 feb
Vandaag gaan we met onze Belgische buurtjes naar het kleine eilandje Petite Martinique. We gaan al vroeg met het busje naar Winward en vanaf daar gaat er een boot (die normaal schoolkinderen haalt en brengt) naar Petit Martinique. Na een tasje koffie gaan we de berg beklimmen om vanaf daar een enorm goed uitzicht te hebben op de eilanden waar we de laatste weken gezeten hebben, maar ook Petit St Vincent (privé eiland met 1 resort waar Oprah en Bill Gates schijnen te komen met ieder hun eigen jacht). Petite Martinique is erg klein en na een paar uur hebben we het wel gezien: we nemen de schoolferry weer terug naar Carricou rond een uurtje of 12:00. We eten (weer) een hapje bij Big Citi met onze buurtjes Elizabeth en Nicolai.
14 feb
We besluiten om nog een nachtje blijven hier op het relaxte Carricou, en Maria (de vriendelijke manager van het hotel) boekt ons graag nog een nachtje bij. In de middag gaan we naar Tyrell bay, de plek waar we hier een paar dagen geleden ook aankwamen. Er liggen enorm veel zeilschepen aan de mooring. We doen een valentijnslunch bij een leuk Art-gallery-cafeetje aan de baai. Aangezien het al een tijdje niet heeft geregend blijkt de watervoorraad op en kunnen de zeilschepen al een week geen water tanken. Bij terugkomst regelt Maria een busje voor de volgende ochtend om 5.30 uur, zodat we de vroege ferry naar St George’s kunnen nemen (grootste eiland van Grenada).
15 feb
De grote, oude Scandinavische ferry vertrekt exact om 6 uur en heeft maar weinig passagiers. Rond 9 uur varen we de haven van St Georges binnen en pakken gelijk de eerste (mini-van) bus die langs rijdt en eigenlijk al helemaal vol zit. Volgens de bijrijder passen wij incl backpacks er zeker nog bij en instrueert hij anderen te verplaatsen zodat wij redelijk voorin het busje kunnen zitten. We worden netjes voor Captain Harris Suites afgezet waar Maria een kamer voor ons heeft geboekt. En het blijkt een topper; we kijken uit over de toeristische Grand Anse baai en we hebben een eigen appartement met keuken (voor €50,- per nacht)! We gaan eten bij Andy’s Soup house (volgens Lonely Planet een must), maar daar moeten we nog wel even ruim 3 km voor lopen. De pompoensoep en roti zijn echter meer dan blaarwaardig! We vragen de serveerster met welke bus het beste naar het rustige Mourne Rouge Bay kunnen gaan en we krijgen van een bezoeker naast ons een lift aangeboden. Hij werkt er vlak naast. De kleine baai is net een ansichtkaart en heel rustig. We scoren een bedje en als we net een half uurtje aan het genieten zijn wordt de rust bruut verstoord door een grote boot die de baai inkomt met 200 cruise schip passagiers uit UK die de ‘Rhum runners’ tour hebben geboekt; van baai naar baai incl Rumpunch en muziek. De boot wordt direct voor ons neus aangemeerd en iedereen komt van boord. De prijzen van de bedjes gaan omhoog. Er komen meerdere speedboten de baai in om de halfdronken Engelsen achter hun boot aan te trekken op een vierpersoons band. De rumpunch wordt met dienbladen tegelijk in het water geserveerd! We zijn compleet verbaasd.... gelukkig vertrekken ze 1,5 uur later weer en is de rust terug! We eindigen in de strandbar erachter waar we een leuk gesprek hebben met de eigenaar en een UK en Amerikaans koppel die hier al jaren samen overwinteren.
In het donker lopen we weer terug richting Grand Anse waar we nog even een wrap eten vervolgens een busje naar huis pakken. Heerlijk plekje!
16 feb
We gaan het centrum van St Georges bekijken. Er liggen 2 cruiseschepen in de haven en daarom lopen er een hoop toeristen door het centrum. We lopen door het oude Fort George met een mooi uitzicht over de stad. Vervolgens nog een rondje door het centrum waarbij we de markt bezoeken met o.a. krabben, groente en kruiden. En bezoeken het House of Chocolate; een museum, café en giftshop in één. De cacao die we direct uit de cacaobonen persen smaakt heel goed! We drinken nog een traditionele cacao thee en uiteraard een choco rol erbij. De lunch kunnen we nu wel laten zitten! We pakken een busje naar het noorden waar een nutmeg (nootmuskaat)fabriek zit. De noten worden hier verzameld, gedroogd, gesorteerd en verscheept. Het ruikt enorm sterk en wordt ook gebruikt in cosmetica.
We lopen nog even door het plaatsje en pakken een busje terug en settelen ons op het balkon. Voor het avondeten lopen we over het strand op zoek naar een tentje. Het is rustig en wanneer we bij een soort pizzatent uitkomen waar er 15 locals in de rij staan om te bestellen, worden we ook getriggerd en bestellen allebei een Naanpizza (ze fusioncooken er hier op los) die geweldig smaakt! Mensen komen hier af en aan met hele families en het is een gezellige boel.
17 feb
Het is zondag en dan gebeurt er niet zoveel hier. We wilden eigenlijk nog naar het National park, maar we zien een beetje op tegen het rijden (scheuren) door de bergen.
Dan maar naar het strand waar we bedachtzaam zijn voor de rhumrunner-boot. Maar gelukkig blijft het rustig.. ;-)
We sluiten dit eiland af met een lobster bij Coconut Beach. Morgen vliegen naar Port of Spain in Trinidad! Grenada, je was geweldig!
Wekker staat om 6 uur, want we vertrekken naar het eiland Carriacou in Grenada. Onze chauffeur staat al 10 min voor afgesproken tijd het hele guesthouse wakker te toeteren. Wanneer we bij ons bootje aankomen blijken er maar 5 passagiers te zijn op de kleine boot Lady JJ en wat vracht. De overtocht duurt ruim een uur en er zijn hoge golven, maar onze schipper Troy is duidelijk ervaren! Eenmaal aangekomen worden we in een busje naar de immigration gebracht (we zijn dus al het halve eiland over voordat we inklaren..:-)..) en we lopen richting Ades dream guesthouse wat in Lonely Planet wordt aangeraden. Dit zit midden in het centrum en heeft nog plaats. Na de lunch gaan we naar de Tourist Office om wat meer info te krijgen. Ik denk dat we zelden zo vriendelijk zijn geholpen; met al het geduld legt ze alles uit wat we kunnen doen. We lopen over het strand richting Paradise Beach. We passeren een schip wat hier jaren geleden is aangespoeld. Aangezien het strand hier ophoudt en overgaat in een Mangrove, lopen we door de Mangrove verder. De gaten in de grond geven in ieder geval aan dat hier best grote beestjes leven. We lopen maar snel door ;-) En dan komen we eindelijk bij Paradise Beach aan! Het is een mooie baai (weinig toeristen) met uitzicht op het onbewoonde Sandy island met alleen palmbomen. We gaan even een drankje doen bij een strandtentje en houden eind van de dag een busje aan om ons weer terug te brengen. We strijken bij ons guesthouse neer op een groot balkon voor de zonsondergang met een flesje wijn, maar het is helaas iets te bewolkt. We liggen weer vroeg in ons bedje!
12 feb
Wanneer we een ontbijtje maken in de gezamenlijke keuken, raken we in gesprek met een Belgisch stel die voor onbeperkte tijd aan het reizen zijn. Ze doen dit iedere keer door te liften op boten en zijn op deze wijze de atlantische oceaan op een catamaran over gestoken. Momenteel zijn ze op zoek naar een lift richting Zuid-Amerika en gaan vandaag weer naar de haven toe om een oproep te doen. Poeh en wij maar denken dat wij avontuurlijk zijn ;-)
We pakken een busje naar Windward (andere kant van het eiland) om naar een traditionele schepenbouwer te gaan. De ‘scheepswerf’ is niet meer dan een stukje van de kust met een hek erom heen, en een hoop zooi. Dit schijnt een van de laatste plekken in de wereld waar ze nog houten schoeners maken. Er wordt al een paar jaar gewerkt aan een enorm schip en alles is handwerk! Er is ook een film over deze boten gemaakt, genaamd “Vanishing Sails”. We ontmoeten Jason en hij vertelt ronduit over het maken van het schip. Zoals wel vaker loopt er heel gezellig een hondje met ons mee die graag aandacht wil. Op de terugweg laten we de bus een beetje omrijden door ons af te laten zetten bij het ziekenhuis, omdat het een geweldig uitzicht heeft op de baai waar wij zitten. We lopen een paar km downhill en gaan even lunchen/avondeten bij Big Citi; een heel leuk klein strandtentje, dat helemaal verstopt zit en een goede open keuken heeft.
We relaxen op het strand en bij thuiskomst gaan we nog even kaarten.
13 feb
Vandaag gaan we met onze Belgische buurtjes naar het kleine eilandje Petite Martinique. We gaan al vroeg met het busje naar Winward en vanaf daar gaat er een boot (die normaal schoolkinderen haalt en brengt) naar Petit Martinique. Na een tasje koffie gaan we de berg beklimmen om vanaf daar een enorm goed uitzicht te hebben op de eilanden waar we de laatste weken gezeten hebben, maar ook Petit St Vincent (privé eiland met 1 resort waar Oprah en Bill Gates schijnen te komen met ieder hun eigen jacht). Petite Martinique is erg klein en na een paar uur hebben we het wel gezien: we nemen de schoolferry weer terug naar Carricou rond een uurtje of 12:00. We eten (weer) een hapje bij Big Citi met onze buurtjes Elizabeth en Nicolai.
14 feb
We besluiten om nog een nachtje blijven hier op het relaxte Carricou, en Maria (de vriendelijke manager van het hotel) boekt ons graag nog een nachtje bij. In de middag gaan we naar Tyrell bay, de plek waar we hier een paar dagen geleden ook aankwamen. Er liggen enorm veel zeilschepen aan de mooring. We doen een valentijnslunch bij een leuk Art-gallery-cafeetje aan de baai. Aangezien het al een tijdje niet heeft geregend blijkt de watervoorraad op en kunnen de zeilschepen al een week geen water tanken. Bij terugkomst regelt Maria een busje voor de volgende ochtend om 5.30 uur, zodat we de vroege ferry naar St George’s kunnen nemen (grootste eiland van Grenada).
15 feb
De grote, oude Scandinavische ferry vertrekt exact om 6 uur en heeft maar weinig passagiers. Rond 9 uur varen we de haven van St Georges binnen en pakken gelijk de eerste (mini-van) bus die langs rijdt en eigenlijk al helemaal vol zit. Volgens de bijrijder passen wij incl backpacks er zeker nog bij en instrueert hij anderen te verplaatsen zodat wij redelijk voorin het busje kunnen zitten. We worden netjes voor Captain Harris Suites afgezet waar Maria een kamer voor ons heeft geboekt. En het blijkt een topper; we kijken uit over de toeristische Grand Anse baai en we hebben een eigen appartement met keuken (voor €50,- per nacht)! We gaan eten bij Andy’s Soup house (volgens Lonely Planet een must), maar daar moeten we nog wel even ruim 3 km voor lopen. De pompoensoep en roti zijn echter meer dan blaarwaardig! We vragen de serveerster met welke bus het beste naar het rustige Mourne Rouge Bay kunnen gaan en we krijgen van een bezoeker naast ons een lift aangeboden. Hij werkt er vlak naast. De kleine baai is net een ansichtkaart en heel rustig. We scoren een bedje en als we net een half uurtje aan het genieten zijn wordt de rust bruut verstoord door een grote boot die de baai inkomt met 200 cruise schip passagiers uit UK die de ‘Rhum runners’ tour hebben geboekt; van baai naar baai incl Rumpunch en muziek. De boot wordt direct voor ons neus aangemeerd en iedereen komt van boord. De prijzen van de bedjes gaan omhoog. Er komen meerdere speedboten de baai in om de halfdronken Engelsen achter hun boot aan te trekken op een vierpersoons band. De rumpunch wordt met dienbladen tegelijk in het water geserveerd! We zijn compleet verbaasd.... gelukkig vertrekken ze 1,5 uur later weer en is de rust terug! We eindigen in de strandbar erachter waar we een leuk gesprek hebben met de eigenaar en een UK en Amerikaans koppel die hier al jaren samen overwinteren.
In het donker lopen we weer terug richting Grand Anse waar we nog even een wrap eten vervolgens een busje naar huis pakken. Heerlijk plekje!
16 feb
We gaan het centrum van St Georges bekijken. Er liggen 2 cruiseschepen in de haven en daarom lopen er een hoop toeristen door het centrum. We lopen door het oude Fort George met een mooi uitzicht over de stad. Vervolgens nog een rondje door het centrum waarbij we de markt bezoeken met o.a. krabben, groente en kruiden. En bezoeken het House of Chocolate; een museum, café en giftshop in één. De cacao die we direct uit de cacaobonen persen smaakt heel goed! We drinken nog een traditionele cacao thee en uiteraard een choco rol erbij. De lunch kunnen we nu wel laten zitten! We pakken een busje naar het noorden waar een nutmeg (nootmuskaat)fabriek zit. De noten worden hier verzameld, gedroogd, gesorteerd en verscheept. Het ruikt enorm sterk en wordt ook gebruikt in cosmetica.
We lopen nog even door het plaatsje en pakken een busje terug en settelen ons op het balkon. Voor het avondeten lopen we over het strand op zoek naar een tentje. Het is rustig en wanneer we bij een soort pizzatent uitkomen waar er 15 locals in de rij staan om te bestellen, worden we ook getriggerd en bestellen allebei een Naanpizza (ze fusioncooken er hier op los) die geweldig smaakt! Mensen komen hier af en aan met hele families en het is een gezellige boel.
17 feb
Het is zondag en dan gebeurt er niet zoveel hier. We wilden eigenlijk nog naar het National park, maar we zien een beetje op tegen het rijden (scheuren) door de bergen.
Dan maar naar het strand waar we bedachtzaam zijn voor de rhumrunner-boot. Maar gelukkig blijft het rustig.. ;-)
We sluiten dit eiland af met een lobster bij Coconut Beach. Morgen vliegen naar Port of Spain in Trinidad! Grenada, je was geweldig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
