Cuba: Santiago de Cuba en Baracoa

5 maart
Na een reis van 18 uur over slechte wegen komen we in de ochtend aan in Santiago de Cuba. We hebben maar een beetje kunnen slapen in de bus. Onze Casa Particular is een groot oud koloniaal pand in het historische centrum met 5 kamers die verhuurd worden. We ervaren de casa’s als een bijzondere inkijk in het Cubaanse leven. Daarnaast worden we uitzonderlijk goed verzorgd! De meeste hotels hier worden gerund door de staat, waardoor er weinig intentie is om de gasten de verblijden met een goed verblijf.
Na een ontbijtje kunnen we eindelijk inchecken en een klein tukje doen! In de middag lopen we een rondje door het historische centrum en de winkelstraat. Ook hier zijn mooie grote oude panden die gerestaureerd zijn, al heeft het niet de sfeer als in Havana. Het is apart om te zien dat er bijv. in een grote etalage alleen maar wasmiddel, shampoo en douchegel wordt uitgestald. Veel verschillende merken zijn er niet, en de meeste merken zijn hier van de overheid.
We strijken neer aan de waterkant van een enorme baai die met name voor industrie dienst doet. Vervolgens bekijken we de prachtige zonsondergang op het dakterras van het hotel Casa Grande. En sluiten de dag af met een heerlijk diner bij St Pauli, een restaurant wat in Lonely Planet wordt getipt. We eten een erg goeie variant van Ensalada Rusa.

6 maart
Na een lekker ontbijt in onze Casa laten we even een behoorlijke berg kleding wassen. We bezoeken het Museo Municipal Emilio Bacardi Moreau (de oprichter van het beroemde Bacardi-imperium), maar helaas is alles in het Spaans :-( Dan volgen we een wandeltocht uit de Lonely Planet waar we langs alle highlights van het centrum van de stad komen. We eindigen bij Cuartel Moncada waar de revolutie begon en de gaten van de schoten nog in het gebouw zitten. Later horen we dat de originele gaten dicht gemaakt zijn om jaren later weer te realiseren, zodat het als attractie dient als start van de revolutie!

Inmiddels is de zeilgroep ook in Santiago de Cuba aangekomen en ontmoeten we ze op een terras met hun nieuwe gasten. We hebben ze bijna 4 weken geleden voor het laatst gezien! In Venezuela hebben ze net op tijd uitgeklaard, want er was door de crisis in het land een uitreisverbod ingesteld waardoor andere zeilboten niet weg mochten en werden tegengehouden door de kustwacht. We eten gezellig met de hele groep in St Pauli en Emile probeert de chefs suggestie: Pollo el Chocolate: kip in chocoladesaus. Normaliter zou je dit niet echt als smakelijk inschatten, maar het is echt een topper!!

7 maart
Met de zeilgroep nemen we paard en wagen naar de beroemde begraafplaats waar o.a. Fidel Casto en José Marti begraven liggen. Elke 30 min wordt de wacht afgelost, wat met veel bombarie en marcheren gaat. Helaas zijn we door een regenbui te laat bij de oude Bacardifabriek om een rumproeverij te doen. De fam Bacardi is na de revolutie gevlucht (de kapitalisten werden verketterd), waardoor de fabriek nu nog in gebruik is als rumfabriek door de staat. Enfin, dan zelf maar een rumproeverij op een van de terrasjes van St de Cuba doen...:-)
We nemen voor de derde keer afscheid van Jaap, Gwen en Boudewijn.

8 maart
We nemen de bus naar Baracoa, die er zo’n 5 uur over doet. De chauffeurs rijden opvallend langzaam in de bergen, wat vermoedelijk komt doordat hier 2 maanden geleden een bus is verongelukt met toeristen:-( Onderweg zien we wat controleposten, en komen ze nog een keertje de bus in om de id-pasjes van de locals te checken.
Baracoa is een gemoedelijk dorpje, helemaal in het oosten van Cuba. We checken in bij een van de mooiste casa’s die we tot nu toe hebben gezien. Onze host heeft de handdoeken als zwanen gevouwen. Wanneer we een drankje drinken op het centrale plein komen we een NL-stel tegen (Joeri en Joyce), waarmee we een hapje eten in een van de (door de Lonely Planet hooggeprezen) eettentjes hier in Baracoa. Het is goed, maar haalt het niet bij de Pollo el Chocolate...

9 maart
We proberen een scooter te huren, wat helaas niet lukt. Alle scooters in het hele dorpje zijn verhuurd. Dan maar een tour boeken, zodat we wat van de schitterende natuur in de omgeving kunnen gaan zien. In het boekingskantoortje komen we Joeri en Joyce ook tegen en samen boeken we een tour voor de volgende dag.
We lopen met z’n vieren richting Playa Blanca, waarbij we eerst over het zwarte strand van Playa Miel lopen. Vervolgens moeten we met een roeibootje de mangrove oversteken, omdat de houten loopbrug gedeeltelijk is ingestort (waarschijnlijk door de laatste orkaan in 2016). En vervolgens komen we bij het kleine witte koraalstrandje Playa Blanca. Het wordt omringd door prachtige rotsen waar de zee zich ruw doorheen slaat. We kunnen na de warme wandeling eindelijk verkoeling zoeken! Het is zaterdag, dus na het diner gaan we stappen in de plaatselijke entertainment toko annex openluchtdiscotheek. Iedereen is tot in de puntjes verzorgd -mooie jurken, hoge hakken en de kappers hebben overuren gemaakt! En het is hier heel normaal om je eigen fles rum mee naar horecagelegenheden te nemen, dus de helft van de jongeren loopt met een fles Havana club in de hand langs de uitsmijter.
De show lijkt wel uit de jaren 80 te komen waarbij zangers afgewisseld worden met dansshows. Zelfs de showmaster heeft een veel te groot jaren 80 pak aan. Ongelofelijk dat hier al die jongeren op af zijn gekomen. Maar om 12 uur gaat de dansvloer open en gaat iedereen helemaal los! We kijken ons ogen uit en liggen tegen 2 uur op bed!

10 maart
Na weer een geweldig ontbijt met lokale chocolademelk in onze Casa gaan we met een driver, Joeri en Joyce in een 52 jaar oude US-Jeep naar El Yunque. De weg is gedeeltelijk ongeasfalteerd en onderweg moet er regelmatig gestopt worden voor varkens, paarden of geitjes die op de weg lopen. Vervolgens gaan we met onze guide Luis wandelen over de modderige paden. Doordat het in Baracoa wat vaker regent is het hier ook behoorlijk groen. We zien cacaoplantages en bananenplantages tussen de vele palmbomen. We steken de rivier over in zwemkleding en klimmen omhoog naar een mooie waterval. Hier zijn geen andere toeristen!
Bij thuiskomst gaan we eerst even slapen (onze Casa-host heeft de handdoeken dit keer gevouwen als een olifant..:-)..) en ‘s avonds eten we Gamba’s en spareribs met Joeri en Joyce bij La Colina. Niet te veel drinken, want morgen hebben we weer een lange busreis, op naar Trinidad!

11 maart
We nemen afscheid van onze Casa hosts en pakken om 13 uur de bus naar Santiago de Cuba en aansluitend de nachtbus naar Trinidad. Totale reistijd is 18 uur :-( Wegen zijn slecht en de airco wordt op de vriesstand gezet. Karlijn heeft een hoody + jas aan en haar sjaal over haar hele gezicht tegen de airco. Ervaring uit de Filipijnen :-)